Miłość-przesłanie Biblii

Historia miłości jest tak długa jak dzieje ludzkości. To uczucie towarzyszy nam przez całe życie od dzieciństwa, aż do śmierci. Temat ten zaczyna istnieć w twórczości starożytnej i istnieje do chwili obecnej.
Biblia to tekst o szczególnym autorytecie, tekst uznawany za święty, natchniony. Nawet jeśli przyjąć że ułożony został przez Boga, spisał go człowiek posługując się dostępnymi mu doświadczeniami, pojęciami i obrazami. Z Pisma Św. czerpie cała kultura chrześcijańska. Stało się ono źródłem inspiracji artystycznej, ale także kanonem moralistów postaw ludzkich i wartości. Ktoś powiedział , że tak naprawdę została napisana tylko jedna księga, a cała reszta to tylko komentarze do niej. Rzeczywiście, księga ta zawiera właściwie wszystkie tematy jakie dotyczą człowieka, i jednocześnie wszystkie motywy jakie poruszała cała literatura. Często nawet utwory nie zamierzone jako deklaracja chrześcijaństwa są uzależnione od Biblijnych wzorów.
Miłość człowieka jest najważniejszym przesłaniem biblijnym. Chrystus nakazał kochać bliźniego, sam dając wzorzec poświęcenia w imię odkupienia ludzkości. Przypowieści ewangeliczne zawierają wiele przykładów miłości i wiary w człowieka. Historia syna marnotrawnego wskazuje na miłosierdzie i umiejętność przebaczania, jako szczególne wartości moralne. Miłosierny Samarytanin stał się symbolem bezinteresownej miłości bliźniego bez względu na okoliczności. Ten motyw wiary, że ludzie są raczej dobrzy niż źli pojawia się w lit. różnych epok, ten temat pozostaje żywotny aż po czasy nam współczesne. List św. Pawła do Koryntian, znany pod nazwą „Hymn o miłości” to bardzo piękny tekst o miłości autorstwa jednego z apostołów św. Pawła. Najważniejszym przesłanie tego tekstu jest mówienie o miłości jak o wielkim skarbie. Stwierdzenie to jest spotęgowane przez skontrastowanie różnych umiejętności z doznaniem miłości. Autor wymienia wiele różnych przywilejów, w tym także nadprzyrodzonych, niedostępnych człowiekowi, jak na przykład mówienie językiem aniołów lub przenoszenie gór. Zawsze jednak stawia je niżej niż miłość. Św. Paweł wygłasza także przekonanie, że przeżycie miłości jest najlepszym, co może spotkać człowieka i nadać jego życiu sens. Dalej wymienia zalety miłości. W tym miejscu personifikuje to uczucie, przypisując mu najbardziej szlachetne cechy („miłość cierpliwa jest, łaskawa jest, miłość nie zazdrości”). Ponadto miłość jest czymś wiecznym, czymś, co nie przemija, ponieważ jest doskonałe. Człowiek bez miłości jest jak dziecko, to znaczy nie widzi jasno rzeczywistości, lecz tylko częściowo. Dopiero miłość pozwala w pełni poznać świat i ludzi. Człowiek, który zdoła odnaleźć w sobie prawdziwą miłość osiągnie doskonałość i może liczyć na trwałe szczęście. Co ważne, jest to jednocześnie obietnica wiecznej szczęśliwości w Królestwie Niebieskim. To jest właśnie najważniejsza część nauki Jezusa, przekazywana przez Jego uczniów, to znaczy Przykazanie Miłości. Św. Paweł w ten sposób podsumowuje swój list: „Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość- te trzy: z nich zaś największa jest miłość.” Widzimy więc, że jest to ten rodzaj miłości, który buduje, dodaje sił, nadaje sens. List św. Pawła do Koryntian jest, jak już wcześniej wspomniałam, hymnem czyli utworem pochwalnym, a tym co wychwala jest miłość. Tekst jest w całości poświęcony temu uczuciu, skupia się na nim z całą siłą, przedstawia jego istotę. Dzięki temu jest to utwór niezwykle uniwersalny, zrozumiały, każdy człowiek może go odnieść do swojego życia, znaleźć w nim prawdę o różnych rodzajach miłości.
Miłość do Boga nie jest zabarwiona żadnym pragnieniem korzyści materialnej, pragnieniem zwykłej filozoficznej wiedzy ani też pragnieniem jakiejkolwiek korzyści. Bóg chcąc wystawić Abrahama na próbę rzekł do niego: "Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jakie ci wskażę." (…) A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego Izaaka położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna. Ale wtedy powstrzymał go Anioł Pański i nie kazał czynić chłopcu nic złego>>(Rdz.22, 2-12). Niekiedy miłość do Boga może przewyższać miłość nawet do własnego syna, jest to całkowite oddanie Bogu. Bóg jest jedyną miłością. Jednak bez miłości do bliźnich człowiek jest niczym. Nie potrafmy żyć, nie kochając. Bez miłości nasze dusze byłyby martwe. To uczucie to jeden z wymiarów naszego człowieczeństwa.
Biblia jest źródłem wartości dla współczesnego człowieka, ponieważ obok treści religijnych, mówi o problemach dotykających wielu ludzi. Ukazuje nam prawdziwy sens istnienia każdego z nas, czyli miłość. Pokazuje że prawdziwa miłość zostaje wynagrodzona i doceniona. Pochwala takie wartości jak uczciwość, współczucie. Pomaga człowiekowi wybrać właściwą drogę i dokonać właściwych wyborów.