Zwiazek energii z masa na pdst. badan A. Einsteina

JAK EINSTEIN ZWIĄZAŁ ENERGIĘ Z MASĄ I CO Z TEGO WYNIKA?

Albert Einstein urodził się o 11.30 14 marca 1879 roku w połudnowoniemieckim mieście Ulm w rodzinie żydowskiej. Był to jeden z najwybitniejszych umysłów ścisłych naszych czasów. Zajmował się fizyką kwantową. Zajmował się wieloma teoriami, a wyniki jego doświadczeń całkowicie zmieniły sposób myślenia współczesnych ludzi. Zajmował się m.in. korpuskularną teorią światła, teorią względności, teorią grawitacji, teorią ruchów Browna. Uznaniem jego umiejętności było przyznanie mu w 1921 roku Nagrody Nobla, za jego pracę nad fotonową teorią światła. Einstein był też wielkim przeciwnikiem wojny i przemocy, szanującym prawa żydów do życia. W dowód uznania za poparcie dla syjonizmu zaproponowano mu nawet w 1952 r. prezydenturę Izraela, którą jednak odrzucił.
Tematem naszych rozważań jest jak Einstein związał energię z masą. Jest to związane ze szczególną teorią względności, która zakłada, że pojęci czasu absolutnego jest jedyni pojęciem przybliżonym, kiedy można uznać, że c = *. Łączy ona także pojęci czasu i przestrzeni w czasoprzestrzeń, czyli czterowymiarowy układ odniesienia. Do podstawowych wzorów tej teorii należy powszechnie znany wzór E = mc2. Wzór ten wyraża związek między całkowitą energią ciała i jego masą. Oznacza on równoważność masy i energii. Umożliwia on pomiar masy w jednostkach energii i energii w jednostkach masy. Wzór ten służy do obliczania zmian energii spoczynkowej ciała podczas procesów jądrowych j. np. rozszczepianie lub syntez jąder, gdyż tylko w procesach jądrowych ma ona na tyle dużą masę, aby można było ją zmierzyć. Z tego wzoru wynika, że ciało będące w spoczynku ma energię spoczynkową E0 = m0c2, a także, że układ mający energię ma również masę równą m = E/c2, mimo iż może nie mieć masy spoczynkowej( np. foton, neutrino). Obliczmy teraz energię spoczynkową ciała o masie 1 g.
*E = 0,001g * 3 * 108 m/s * 3 * 108 m/s = 9 * 1013 J

Notatka do zeszytu:
Albert Einstein wybitny niemiecki fizyk sformułował w 1905 roku szczególną teorię względności do której głównych założeń należą:
-czas i przestrzeń tworzą czterowymiarową czasoprzestrzeń;
-masa jest równoważna energii i wyrażamy to wzorem E = mc2, gdzie
E- energia całkowita c. m- masa relatywistyczna c. c- prędkość światła w próżni.
Do dokonywania obliczeń podstawiamy pod m masę ciała pod c prędkość światła, niezależną od układu odniesienia i wynoszącą c * 300 000 km/s * 3 * 108 m/s.