Pieniądze szczęścia nie dają

Pieniądze są niewątpliwie istotnym elementem naszego życia. Niektórzy uważają, że bez nich nie da się być szczęśliwym, inni mówią, że pieniądze szczęścia nie dają.
Pierwszym argumentem, który przedstawię na dowód, że bogactwa szczęścia nie dają, będzie przykład tych osób, które dla kariery zawodowej rezygnują z założenia rodziny. Za wszelką cenę pragną powiększyć swój dorobek materialny i wspiąć się na wyższe szczeble kariery zawodowej. W tym celu poświęcają życie rodzinne i towarzyskie. Zjawisko pogoni za karierą jest bardzo popularne w dzisiejszych czasach. Jednak czy zdobyte pieniądze i wysoka pozycja zawodowa zastąpią wszystko to, co może dać rodzina i przyjaciele? Pieniądze nie zastąpią rodzinnej miłości, nie pocieszą w trudnych chwilach. Prawdą jest, że zarabianie pieniędzy może być przyjemnością, jednak jest to tylko chwilowa satysfakcja. W rzeczywistości pieniądze i pogoń za nimi mogą doprowadzić człowieka do samotności i stanu depresji, czego następstwem może być nawet choroba psychiczna.
W dzisiejszych czasach przykład pogoni za karierą i pieniędzmi obrazują niektórzy pracujący rodzice. Spędzając dużo czasu poza domem, w pracy, nie poświęcają go dostatecznie dużo swoim dzieciom. Brak czasu starają się zrekompensować np. w postaci nowej, drogiej zabawki. Dziecko cieszy się z nowo otrzymanego prezentu, jednak z czasem zadowolenie mija i pojawia się żal do rodziców, a niekiedy nawet złość, że nie spędzają z nim wystarczająco dużo czasu. Dziecko czuje się opuszczone, brakuje mu rodzinnego ciepła, przez co jego dzieciństwo staje się smutne i szare, gdyż żaden przedmiot nie może zastąpić czasu spędzanego wspólnie z rodziną, wsparcia ze strony rodziców. Dziecko może poczuć, że rodzice chcą się od niego oddalić, co w konsekwencji może prowadzić do zerwania ciepłych i przyjaznych stosunków rodzinnych między nim a rodzicami.
Kolejnym argumentem potwierdzającym moją tezę jest fakt, że ludzie posiadający ogromną fortunę posiadają często wielu fałszywych przyjaciół. Tacy ludzie pojawiają się w życiu bogatej osoby i udają jej przyjaciół, a w rzeczywistości chcą tylko wygarnąć trochę pieniędzy z ich kieszeni. Dla nich liczy się jedynie sytuacja materialna „ofiary” a nie to, jaki ten człowiek jest naprawdę. Bogacze często nie potrafią rozróżnić prawdziwych bliskich, których nie obchodzą jego pieniądze, od podszywających się pod przyjaciół chciwców. Prowadzi to do tego, że ludzie bogaci obawiają się komukolwiek zaufać i izolują się od reszty społeczeństwa.
Inną ważną kwestią jest fakt, że nie wszystko można kupić. Prawdziwe uczucia takie jak miłość, przyjaźń nie są uwarunkowane bogactwem. Ludzkiej sympatii nie da się kupić, gdyż uczucia są bezcenne, warte więcej niż wszystkie skarby tego świata. Niektórzy bogacze chcą zwabić do siebie przyjaciół wydając krocie na różne przyjęcia, prezenty dla nich. Jednak w ten sposób nie zyskują prawdziwych przyjaciół. Wabią tylko ludzi chciwych, chcących się wzbogacić lub zaistnieć wśród bogaczy.
Inny przykład przytoczyć można także z codziennego życia szkolnego. Czy kolega, lub koleżanka nosząca modne i drogie ubrania zawsze jest akceptowana przez swych rówieśników? Czy w prawdziwej przyjaźni ocenia się drugiego człowieka na podstawie jego usytuowania finansowego? Oczywiście, nie. Przy właściwej ocenie człowieka nie spoglądamy na jego dobra materialne, lecz na inne, ważniejsze cechy. Koleżeństwo, akceptacja, szczerość lub skromność mają dużo większe znaczenie niż bogactwo.
Sądzę, że ani posiadanie wielkich bogactw, ani bieda nie stanowią klucza do szczęśliwego życia.



„Szczęście jest w zasięgu ręki kiedy zrozumiesz, że pieniądz jest bardzo dobrym służącym, ale nie jest dobrym przewodnikiem.”