Analiza porównawcza wierszy Jan Kochanowski "O życiu ludzkim" i Czesław Miłosz "Dar".

Wiersz Czesława Miłosza to poetycki zapis chwili. Podmiot liryczny, wyznaje, ze, gdy pracował w ogrodzie, mgła opadła, a kolibry przystawały w locie nad krzewami. Był " Dzień taki szczęśliwy ". ze niczego więcej nie pragnął, nikomu niczego nie zazdrościł, nie pamiętał o złych rzeczach, nie czul bólu, a kiedy prostował się znad grządek, widział " niebieskie morze i zagle".W utworze Miłosza odczytać można nie tylko radość z życia płynącą z piękna danej chwili, ale tez kojący wpływ przyrody na człowieka, który wyzbywa się złych uczuć, wspomnień i myśli, a nawet przestaje odczuwać ból w spracowanym ciele. Być może, ze jest to uczucie nietrwale, ulotne, tak jak ulotne jest piękno opisanej chwili w ogrodzie, ale tym bardziej należy je cenić, bowiem tylko wtedy można docenić piękno lub szczęście, jeśli pojawiają się tylko raz na jakiś czas.
Podobnie jak w utworze Jana Kochanowskiego „O życiu ludzkim” człowiek, aby osiągnąć dobro robi wszystko i za wszelka cenę, aby tylko zasmakować szczęścia. Mówi o Bogu, który patrzy na ludzi w góry obserwując ich zmagania z losem, ma niezłą zabawę, patrząc jak ludzie walczą między sobą o dobra doczesne. To przykład jak bardzo człowiek potrafi się poświecić, aby osiągnąć coś, co sprawi mu radość.
Podsumowując obydwa utwory zwracam szczególną uwagę na to, iż człowiek, aby osiągnąć szczęście zrobi wszystko, lecz nie zawsze jest to konieczne, przykładem jest Miłosz, który pisze ze tak naprawdę nie potrzebujemy nic, aby być szczęśliwym wystarczy, że będziemy doceniać to, co nam daje życie i natura. Pogoń za przedmiotami materialnymi nie prowadzi do przyjemności wieczne, lecz tylko chwilowej. Powinniśmy się skupić na uczuciach, które od początku tego świata są najcenniejsze i to właśnie one sprawiają nam przyjemność.