"Czy znajomość języka jest jedynym warunkiem skutecznego porozumiewania się między ludźmi?"

Językiem nazywamy zasób wyrazów, zwrotów i form używanych w celu porozumiewania się przez ludzi pewnego środowiska, zawodu, regionu. Poprawne posługiwanie się językiem wymaga pracy, i jest najskuteczniejszym sposobem poznania drugiego człowieka, nawiązania więzi społecznych między ludźmi.
Moim zdaniem język nie jest jedynym warunkiem skutecznego porozumiewania się między ludźmi.
Uzasadnieniem tezy, niech będą przedstawione niżej argumenty.
Pierwszym moim dowodem na powyższy temat będzie przykład z literatury.
Antoine de Saint-Exupery jest autorem książki pt.: „Mały Książę”. Główną postacią w tym dziele jest Mały Książę, który jest dzieckiem. Autor opisuje niezbędne wartości takie jak np.: przyjaźń, miłość- często zupełnie zapomniane w dzisiejszym zakłamanym i okrutnym świecie. Zostały one zastąpione nienawiścią, żądzą władzy oraz chęcią wzbogacenia się za wszelką cenę. Te złe wartości są zazwyczaj dopasowywane do dorosłych, a w książce między innymi do: Próżnego- widzącego tylko pochwały , Bankiera- liczącego gwiazdy jedynie dla siebie, bądź też Geografa, który był zbyt zapatrzony w siebie, żeby cokolwiek odkryć. Mały Książę nie potrafi tego zrozumieć, nie może znaleźć z nimi wspólnego języka.
Książka ta, pozwala dorosłym przy jej czytaniu zrozumieć swoje pociechy jak i sens własnego życia.
Drugim argumentem z literatury jest komedia Aleksandra Fredry pt.: „Zemsta”.
Dwaj główni bohaterowie to Cześnik Raptusiewicz i Rejent Milczek. Już ich nazwiska mówią same za siebie, autor przypisuje im cechy charakterystyczne. Każda z postaci ma indywidualny, specyficzny i wyraźnie zróżnicowany na tle innych bohaterów charakter. I tak oto Cześnik jest osobą bardzo porywczą, gwałtowaną , lubi dobrze zjeść i wypić. Reaguje bardzo agresywnie i raptownie. Rejent natomiast jest człowiekiem spokojnym ,cichym, pokornym i religijnym. Niewiele mówi i ciągle powtarza: „Niech się dzieje wola nieba z nią się zawsze zgadzać trzeba”.
Te dwie postacie mieszkają razem w jednym zamku, oddziela ich jednak mur, bardzo się bowiem nie lubią i toczą ze sobą odwieczny spór sąsiedzki. I chociaż obaj mówią tym samym językiem, to nie mogą dojść ze sobą do porozumienia.
Kolejnym, a właściwie ostatnim moim uzasadnieniem na to, iż znajomość języka nie jest jedynym warunkiem skutecznego porozumiewania się między ludźmi, są konflikty z rodzicami.
Na pewno każdy z nas, zarówno dziewczyna jak i chłopak miewa takie drobne sprzeczki, a nawet poważne kłótnie.
Zazwyczaj dotyczą one szkoły , ubrań, towarzystwa itp. Często jest tak, że rodzice mają swoje zdanie na dany temat, a my musimy się im podporządkować.
Nie znaczy to, że nasi ojcowie i matki nigdy się nie mylą, ponieważ każdy, nawet doświadczony człowiek może nie mieć racji.
Na podstawie powyższych argumentów stwierdzam ,że znajomość języka nie jest jedynym warunkiem skutecznego porozumiewania się między ludźmi.
Uważam tak, ponieważ wciąż musimy mówić lub pisać, musimy coś wyjaśniać, opowiadać, polecać, tłumaczyć, proponować, uzasadniać. Musimy porozumiewać się w różnych sprawach wymagających często dokładnych i jednoznacznych sformułowań. Nieporadne i błędne posługiwanie się językiem utrudnia współpracę i współżycie, a ponadto staje się przyczyną nieporozumień i omyłek.