Koledzy i Koleżanki!
Coraz trudniej nam zyć w uprzemysłowiowym świecie.Namawiam Was do odnajdywania spokoju i szczęścia w kontakcie z naturą. Nawiązuje tez do biblijnych przekazań. Trzykrotnie napimniam Was,że nasz ród wywodzi się z rajskiego ogrodu. Przestrzegam byśmy powrócili do harmonijnego współżycia z naturą. W gorączce dnia dzisiejszego zycia (w żarze epoki), wytchnienia i wypoczynku nie da nam zaden schron, żaden beton. Zapewniam, że uspokojenie, wewnętrzny ład odzyskać możemy tylko w kontakcie z przyrodą. Wśród betonowych scian zapomnieliśmy o uczuciach, sentymętach, liryce. Znają je jeszcze tylko poeci. Wystarczy odrobina chcęci i wszyscy możemy być poetami. Nasuwa się pytanie: Gdy Wam będzie ciasno, dokąd uciec? Przecież wiiemy- do przejrzystych rzek, do naszych rajskich ogrodów.