Zarys powstawanie Sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski

Ziemia Świętokrzyska - prastare miejsce kultu Relikwii Krzyża Chrystusa w Sanktuarium na górze Łysiec (Łysa Góra) , stała się pod koniec drugiego Tysiąclecia miejscem kultu Jego Matki Bolesnej Królowej Polski w Sanktuarium w Kałkowie - Godowie, w miejscu, gdzie wydawało się, że ziemia rodzi tylko kamienie. Choć na Ziemi tej są liczne pradawne świątynie z otoczonymi czcią Wizerunkami Matki Najświętszej to Sanktuarium w Kałkowie Godowie już dziś uważane jest za znaczące, nawet w skali Polski pod względem liczby pielgrzymów, mimo niedawnego zgoła powołania tu parafii.
Historia powstania tego Sanktuarium zapisuje się dopiero od 1967 roku i jest wyrazem wiary i pracy Księdza Czesława Wali wspieranego przez lud polski, a szczególnie świętokrzyski.
W 1967 r. w niedalekiej parafii Krynki został wikariuszem Ks. Czesław Wala. Jako gorliwy, otwarty i serdeczny kapłan zauważa, że mieszkańcy dalszych miejscowości rzadko pojawiają się w kościele parafialnym. Ich dzieci również sporadycznie bywają w świątyni. Niepokoi Go to, bo Pan mówi: "Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście..." Wie bowiem, że zaniedbania i przywary dorosłych zawsze niszczą niewinne serca dzieci. Wie, że trzeba siać dobro. Podejmuje się katechizacji dzieci i młodzieży w Kałkowie, w miejscu ich zamieszkiwania. Odległości tych miejscowości pokonuje ksiądz pieszo przez całe lata w spiekocie, mrozie, przez śniegi i błota. Mimo słabowitego zdrowia, hartem ducha, z modlitwą, ciszą i rozmową z Bogiem, z różańcem świętym i rozmową z Matką Najświętszą i świętymi Patronami radzi sobie z zawieruchami niepogody i skwarem, a także ze zwykłym ludzkim wątpieniem.
Takie początki pracy duszpasterskiej są bardzo trudne. Jednak bezinteresowna służba jak zawsze, przynosi dobre owoce. Ludzie zaczynają pomagać.
W 1971 roku Ks. Czesław Wala zakupuje stary budynek gospodarczy - szopę, aby z czasem zamienić ją na salę katechetyczną, a potem na kaplicę. Mieszka też kątem u gospodarza też w pomieszczeniu dawnym gospodarczym. Przez kilka kolejnych lat pokonuje drogę odwrotną Kałków - Krynki, aby tam uczyć dzieci religii. Trudności ze strony władz świeckich i wszelkie inne nie zniechęcają Ks. Czesława Wali do pracy. Zawierza się całkowicie Matce Bożej i O. Maksymilianowi Marii Kolbe, Męczennikowi, którego w tym czasie trwa proces wyniesienia na ołtarze.
Tu życie Ewangelią zaczyna rozkwitać, ale w Polsce trwa planowana ateizacja. Władzom państwa i administracyjnym nie podoba się ewangelizacja Narodu, opatrywanie ran ich duszy, ani też zapobieganie brakom materialnym. Wzywają często Księdza i mieszkańców Kałkowa i Godowa na przesłuchanie nie tylko w administracji ale i w Urzędzie Bezpieczeństwa. Ale Ten cenny kruszec, Ten Kapłan próbuje się w ogniu i wie, że ... Tobie Panie zaufałem, nie zawiodę się na wieki.
I tak się stało. 14 czerwca 1971 r. o godz. 17:00 Ksiądz Czesław odprawia pierwszą Mszę Św. w kaplicy p.w. O. Maksymiliana Marii Kolbego w Kałkowie Godowie. Postanawia tu szerzyć cześć Matki Najświętszej pod opieką Ojca Maksymiliana, który życiem zaświadczył o miłości Boga i człowieka.
Od 17 października 1971 r. (dzień beatyfikacji O. Kolbe) mieszkańcy Kałkowa Godowa i okolicznych miejscowości uważają tą kaplicę za swój kościół parafialny (chociaż formalnie parafia Kałków została erygowana dopiero 1 maja 1981 roku) i ks. Czesława Walę za swojego proboszcza. Mimo to trudności nie znikają.
W grudniu 1971 r. ksiądz otrzymuje pozwolenie aby na stałe zamieszkał w Kałkowie. Z pomocą ludzi przysposabia dawne pomieszczenie gospodarskie na mieszkanie i 22 stycznia 1972 roku przenosi się wraz z ojcem aby tu zamieszkać. Do czerwca 1972 r. pracuje jeszcze w Krynkach jako wikariusz. W Kałkowie organizuje Kółko Minstrantów, tzw. scholę w czterech zespołach. Zespół Pań Św. Anny, Żeński Młodzieżowy Zespół Muzyczny "Signum", Męski Młodzieżowy Zespół Muzyczny "Soli Deo", Parafialny Zespół Teatralny, orkiestrę i banderię.
Urządza imprezy o treści religijnej i patriotycznej, misteria, montaże słowno-muzyczne w zależności od okresu liturgicznego i rocznic wydarzeń z historii Polski. Informacje o imprezach podawane są w gablocie przy kościele. Od 1982 roku w każdą sobotę w godz. 17:00 - 24:00 w parafii odbywa się nabożeństwo "czuwanie" w intencji Ojczyzny.
21 maja 1983 roku kustosz Sanktuarium Maryjnego w Licheniu Ks. Eugeniusz Makulski MIC (urodzony w niedalekim Kotarszynie), przywozi do Kałkowa kopię cudownego obrazu Bolesnej Królowej Polski z Lichenia jako dar dla parafii. Uroczystości ingresowe uświęcają dzień Zielonych Świąt.
Do Sanktuarium napływają pielgrzymi.
10 czerwca 1984 roku biskup Stanisław Sygnet dokonuje poświęcenia dolnego kościoła i kaplicy Partyzantów Armii Krajowej z obrazem Matki Bożej Bolesnej z Wykusu. Na ścianie zawieszono obrazki z Litanią Świętokrzyską o żołnierzach "Ponurego" (Jana Piwnika).
Mimo choroby Księdza, wielu trudności, rozwija się dzieło dla Bożej chwały. Wznoszone są nowe obiekty. Obszar Sanktuarium zostaje powiększony o dalsze zakupy terenu.
Kolejna szczególna uroczystość aktu intronizacji w nowym kościele odbywa się 22 maja 1988 r. Obraz otrzymuje nową suknię - dar księdza Eugeniusza Makulskiego z Lichenia. W czasie modlitw dziękowano Bożej Matce teraz Pani Świętokrzyskiej, że zechciała tu przybyć ... na Ziemię Świętokrzyską - w pobliże Świętego Krzyża.
Sanktuarium Bolesnej Królowej Polski powstaje na Ziemi Świętokrzyskiej uświęconej krwią powstańców, partyzantów i mieszkańców, ciężką pracą rolników i robotników, jest darem dla tej Ziemi i całego Narodu Polskiego.
Wielkie dzieło Boże wznoszone jest ofiarną pracą Ks. Kustosza Czesława Wali i mieszkańców, księży i sióstr pracujących przy tym Sanktuarium, a także wspieranie ofiarami pielgrzymów z całej Polski.
Region najstarszych gór w Europie, bogatej kultury, ziemia bohaterów narodowych, ziemia ks. St. Staszica, ks. P. Ściegiennego, S. Zeromskiego, Jana Piwnika ("Ponurego") i wielu innych znakomitych Polaków z pięknymi świątyniami i wiejskimi kościołami, zabytkami i ruinami zamków, z zasłużonymi i licznymi zabytkowymi obiektami przemysłowymi uzyskała jeszcze jedno miejsce dla szerzenia kultu religijnego - wielowiekowej cywilizacji chrześcijańskiej i patriotycznej tradycji. Przy Sanktuarium pracują siostry ze Zgromadzenia Sióstr Służek Najświętszej Marii Panny Niepokalanej założonego w 1878 roku przez bł. O. Honorata Koźmińskiego.