Konflikt Afgański

Podczas trwającego 23 lata konfliktu w Afganistanie Amnesty International dokumentowała poważne przypadki naruszeń praw człowieka przez wszystkie walczące strony. Każde porozumienie kończące ten dramatyczny konflikt winno zapewnić rozliczenie tych przypadków i wymierzenie winnym sprawiedliwości zgodnie z międzynarodowymi zasadami uczciwego procesu.

"Amnesty International, rozumiejąc potrzebę narodowego pojednania po wielu latach wojny i stosowania represji, jest przekonana, że żaden przyszły układ policzny nie może pozwolić na bezkarność ludzi, którzy w przeszłości łamali prawa człowieka. Unikanie prawdy o przeszłości kraju i ignorowanie potrzeby takiego rozliczenia nie prowadzi do pokoju."

Historia pokazuje, jak fatalne skutki przynosi ignorowanie rozliczenia z łamania praw człowieka dla politycznej wygody. Od Kambodży po Sierra Leone, od Angoli po Chile, nierozliczone przypadki łamania praw człowieka mają negatywny wpływ na proces pokojowy i utrudniają dalszą ich ochronę, nawet jeżeli miały one miejsce całe dziesięciolecia wcześniej.

Każde porozumienie polityczne powinno zawierać wyraźne gwarancje stron co do natychmiastowego zaprzestania łamania praw człowieka, a w szczególności dokonywania egzekucji bez wyroku sądowego, stosowania tortur i samowolnego pozbawiania wolności. W sposób szczególny należy też potraktować zabezpieczenia przeciwko odwetom i dyskryminacji wobec grup etnicznych i religijnych.

Raport wzywa do demobilizacji dzieci, wprowadzenia restrykcji wobec dostaw broni, międzynarodowej ochrony uchodźców oraz energicznego wdrożenia programu tworzenia instytucji chroniących prawa człowieka. Rozbrojenie i rozminowywanie powinny stać się ważnymi składnikami policznego porozumienia z zapewnieniem środków finansowych i wszelkiego wsparcia ze strony wspólnoty międzynarodowej.

W Afganistanie podniosły się głosy o braku zaangażowania ze strony społeczności międzynarodowej w odbudowę kraju, zwłaszcza, gdy centrum uwagi przeniosło się do Iraku. W grudniu w sytuacji pogarszającego się z każdą chwilą bezpieczeństwa odbyła się konstytucyjna Loya Jirga (Wielka Rada). Walki trwały nadal, a siły Talibów zyskiwały na znaczeniu. Brak stabilizacji spowodowany był brakiem znaczącego postępu w procesie rozbrojenia, demobilizacji i ponownej integracji byłych wojskowych. Pod koniec roku konstytucyjna Loya Jirga osiągnęła porozumienie w sprawie nowej Konstytucji. Chociaż Loya Jirga została okrzyknięta krokiem w stronę stabilizacji kraju, poprzez zastraszanie delegatów oraz brak zdecydowania podkreśliła ona podziały istniejące w społeczeństwie afgańskim.