Podział nośników danych

Streamery

Pamięci taśmowe z nośnikiem w kasecie (streamery) były pierwszymi urządzeniami do sporządzania kopii zapasowych z dysków stałych i do tej pory należą do najtańszych metod zapisu dużej ilości danych. Na przestrzeni wielu lat ich stosowania powstały liczne standardy dla współpracy z taśmami o różnej szerokości, odmiennej liczbie ścieżek i wzajemnie niezgodnych sposobach zapisu danych. Zawiązany w 1982 r. przez producentów urządzeń pamięci QIC Commitee (Quarter-Inch Cartridge) do ujednolicenia standardów rejestracji na taśmach magnetycznych uzgodnił i aprobował tylko niektóre z nich, wśród których największą popularność uzyskały urządzenia stosujące standardy: QIC (1/4 cala), DAT (4 i 8 mm, zapis ukośny), DLT (z zapisem linowym) oraz rejestrację na kasetach wideo z taśmą o szerokości 8 mm.

Autoloadery - podobnie jak streamery służą do odczytu i zapisu informacji na taśmie. Zawierają jeden napęd, urządzenie zmieniające (stąd nazwa autoloader) oraz pojemnik na pewną niewielką ilość kaset (zwykle do 9 w tym jedna taśma czyszcząca).

Biblioteki taśmowe - generalnie różnią się od autoloaderów wyłącznie ilością napędów (do kilkunastu) oraz ilością miejsc na kasety (tzw. slotów). Są dużymi urządzeniami o pojemności nawet do kilkuset TB.


Tak wygląda typowy Streamer

Napędy Magnetooptyczne

MO jest skrótem, od pierwszych liter, oznaczającym technologię MagnetoOptyczną. Napędy MO są urządzeniami wykorzystującymi połączenie technologii magnetycznego i optycznego ( laser ) zapisu danych. To połączenie technologii, zalet każdej z nich, umożliwia napędom MO osiągnięcie doskonałej niezawodności oraz dużej pojemności i szybkości transferu danych.

Dane przechowywane są na wymiennych nośnikach widzianych przez system podobnie jak dyski twarde. Umożliwia to posiadanie oddzielnego dysku dla każdego klienta lub projektu, zapewnia to wiele korzyści takich jak:
-pliki użytkownika są bardziej uporządkowane
-brak ograniczenia pojemności - po zapełnieniu jednej dyskietki MO używa się następnej
-dyskietki MO mogą być wykorzystane do tworzenia backupów stacji roboczych
-szybki transfer danych
-możliwość bezpiecznego przenoszenia bardzo dużych plików danych, do 5.2 GB
-poufne dane mogą być składowane na dyskach MO i usuwane z komputera
-napędy MO mogą wykorzystywać dyski typu WORM (jednokrotnego zapisu), zapewniające -całkowite bezpieczeństwo danych - raz zapisane dane nie mogą być zmienione lub usunięte.


Dyski Twarde

Pierwsza pamięć dyskowa, wyprodukowana przez IBM, nosiła nazwę RAMAC, a zapis 5 MB danych za pomocą indukcyjnej głowicy uniwersalnej (do zapisu i odczytu) wymagał aż 50 talerzy dyskowych, każdy o średnicy 24 cale.
Dyski sztywne (twarde) są jednymi z głównych podzespołów komputerowych, wykorzystywane są głównie do gromadzenia i przechowywania danych. Charakteryzują się dużymi pojemnościami i szybkim transferem informacji.
Wybór dyków jest ogromny, bo choć jest niewielu producentów, to oferują oni zwykle 2-3 serie produktów różniących się szybkością obrotową czy trybem pracy interfejsu, a każda seria składa się z modeli o 4-5 różnych pojemnościach.
Do niedawna standardem były dyski o prędkości obrotowej 7200 obr/min, lecz już powoli są wypierane przez szybsze i o lepszych parametrach. W segmencie przeznaczonym na potrzeby serwerów dominują dyski z prędkościami 10000 obr/min i interfejsami SCSI.

Pamięci optyczne

l. CDR, CDRW
Pojawienie się zapisywanych dysków CD-R otworzyło nową epokę w dziedzinie
wymiennych pamięci masowych. Początkowo wysokie ceny krążków CD-R ograniczały ich zastosowanie praktycznie jedynie do archiwizacji danych.
Zanim jednak na rynek trafiły napędy CD-RW, stworzono urządzenia o nazwie PD
(Phase Change Duał Action), wykorzystujące zjawisko zmiany fazy nośnika na krystaliczną
lub amorficzną pod wpływem różnej intensywności oświetlającego powierzchnię dysku
nośnika. Zamknięte w plastikowych kasetkach dyski PD, w odróżnieniu od CD zawierającego
jedną spiralną ścieżkę, podzielone były na koncentryczne ścieżki z wydzielonymi sektorami
podobnie jak ma to miejsce w twardych dyskach czy dyskietkach. Zapewniało to łatwe
gospodarowanie miejscem przy zapisie i kasowaniu danych. Napędy PD mogły również
pełnić rolę czytników CD. Choć nie zdobyły wielkiej popularności, przetarły jednak drogę
dyskom CD-RW, które wykorzystują opracowaną dla PD metodę zapisu (dla zgodności
z LD, zachowano w nich spiralną ścieżkę).
Niskie, kształtujące się obecnie na poziomie kilku złotych, ceny nośników CD-R i CD-
RW uczyniły z nich bardzo atrakcyjne medium do archiwizacji i przenoszenia danych. Zaletą
tej metody oprócz niskich cen nośników, jest ich stosunkowo duża trwałość (w przypadku
najlepszych - nawet 100 i 200 lat!) oraz odporność na zanieczyszczenia i trudne warunki
środowiska. Dysk CD-R czy CD-RW można odczytać praktycznie w każdym komputerze. W zastosowaniach w których nie jest konieczna wielka szybkość działania i pojemność
przekraczająca 650-700 MB, napędy CD-RW stanowią chyba najlepsze rozwiązanie.
Szybkości zapisu najnowszych nagrywarek sięgają obecnie 52x dla
CD-R zaś dla CD-RW - 12x, odczytu - 48x.


2. DVDR, DVDRW
W sytuacji, gdy skorzystanie z CD-R/RW nie wchodzi w rachubę ze względu na zbyt
małą pojemność nośnika, można sięgnąć po wielokrotnie zapisywalny i kasowalny DVD-RAM. Dysk DVD-RAM jest bliźniaczo podobny do wspomnianego już dysku PD - zamknięty jest w takiej samej
plastikowej kasetce i wykorzystuje tę samą metodę zapisu, różnicą jest pojemność: na każdej ze stron można zmieścić 2,6 GB danych, zaś najnowsze napędy pozwalają zapisać
nawet 4,7 GB na stronę, co daje łączną pojemność dysku 9,4 GB. Napdy zapisują dane z
szybkością 2x DVD, czyli 2,7 MB/s, czas dostępu dla DVD wynosi 20 ms, szybkość
odczytu wynosi 6x DVD (8 MB/s).
Wypada tu dodać, że oprócz DVD-RAM istnieje jeszcze kilka rodzajów wielokrotnie
zapisywalnych DVD. Sony i Philips promują mieszczący po 1 GB na stronę DVD+RW; dysk
zaprojektowany z myślą o zgodności z napędami DVD-ROM i odtwarzaczami DVD nie jest
zamknięty w kasetce. Z innych propozycji standardów można jeszcze wymienić DVD-R/W i
DVD-RW.
Istnieją jeszcze jednokrotnie zapisywalne DVD-R o pojemności 1,95 GB lub 4,7 GB.
Jednak ze względu na - paradoksalnie - wielokrotnie wyższą od DVD-RAM cenę napędów
ich zastosowanie ogranicza się do profesjonalnych systemów.