Czy programy telewizyjne wzbogacają wiedzę o świecie i o ludziach?

Tym razem spróbujemy odpowiedzieć na odwieczne pytanie ludzi XXI wieku. Czy telewizja jest w stanie nas czegoś nauczyć? Istnieje wiele argumentów potwierdzających tę tezę, jednak często są one obalane kontrargumentami, które przemawiają za negatywnym wpływem telewizji na życie człowieka.
Jednak najczęściej właśnie telewizja porusza tematy trudne oraz drażliwe. Przykładem takiego programu może być np. program „Uwaga” w TVN, gdzie najpierw przedstawiany jest dany problem i w miarę rozwoju zdarzeń jest on rozwiązywany. Ma to oczywiście dobry wpływ na społeczeństwo, ponieważ zdobywamy nowe doświadczenia, wiemy jak należy zachować się w danej sytuacji oraz jak pomagać potrzebującym. Niestety często wiele problemów jest wyolbrzymianych. Dzięki temu telewizja jest w stanie nami manipulować i bez żadnych norm moralnych wyciągać od nas pieniądze.
Jednak telewizja dzięki swoim wielkim możliwościom komunikacyjnym jest często głównym organizatorem zbiórek pieniężnych na różne cele. Mogliśmy to zaobserwować podczas wielkiej katastrofy w Tajlandii, gdzie wiele rodzin w kilka minut straciło dach nad głową. Telewizje na całym świecie od razu nadały wiadomości z prośbą o wpłacanie pieniędzy na pomoc poszkodowanym. Można, więc stwierdzić, że telewizja to okno na świat dla każdego człowieka.
Telewizja jest także źródłem wiedzy. Wiele dzieci i dorosłych właśnie poprzez telewizję zdobywa wiedzę o otaczającym nas świecie. Robią to z różnych powodów. Najczęściej jednak kieruje nimi: chęć zdobycia wiedzy, ciekawość świata oraz chęć pokazania komuś, że jest się lepszym od niego.
Zły wpływ na rozwój oraz psychikę człowieka mają także tzw. programy „reality show”, które ukazują człowieka ze złej strony, czyli człowieka dążącego za wszelką cenę do wygranej nie bacząc na uczucia innych ludzi. Programy te jednak cieszą się wielką popularnością, czego dowodem są liczne „fankluby” znanych gwiazd „reality show”.
Teraz przejdę do omówienie infantylnych bajek dla dzieci. Najlepszymi tego przykładami są: „Pokemony”, „Spiderman” oraz „Batman”. Wiele dzieci oglądając te bajki często wyobraża sobie, że są one prawdziwe. Wynikiem tego są liczne smutne, lecz prawdziwe wypadki dzieci próbujących np. skakać z 10 piętra i udawać „Tarzana”. Rodzice najczęściej zgadzają się, aby dzieci oglądały takie bajki, ponieważ według psychologów „Wpływają one dodatnio na rozwój dziecka.”. Nie warto jednak wierzyć w takie stwierdzenia, ponieważ są one często wygłaszane chęcią zdobycia sławy i pieniędzy.


Podsumowując wszystkie rozważania, z całą pewnością mogę stwierdzić, że telewizja jest dobrym źródłem wiedzy i rozrywki, jednak wyłącznie pod opieką rodziców lub opiekunów. To się oczywiście tyczy młodszych widzów. Starsi widzowie powinni jednak podchodzić krytycznie do prezentowanych wiadomości i wykazać się odrobiną logiki.