Czy młodzież szkolna powinna uczestniczyć w obowiązkach rodzinnych?

Na postawione w temacie pytanie zdecydowanie odpowiadam "tak". Argumentów, które bedą w stanie poprzec moje twierdzenie zebrałam dużo i postaram sie je kolejno omówic.
Wcześniej już zwróciliśmy uwage, że młody człowiek stanowi cząstke swej rodziny. Korzysta z pewnością z przysługujących mu praw. Logiczne wiec wydaje sie, by wziął na swe barki cześc rodzinnych obowiązków. Oczywiście ich cieżar bedzie uzależniony od wieku, stanu zdrowia, rozkładu zajec szkolnych i pozalekcyjnych oraz decyzji rodziców. Wydaje mi sie również, że stosunek młodzieży do obowiązków w rodzinie świadczy o ich stosunku do rodziców. Biorąc na siebie cześc obowiązków, odciążamy od ich nadmiaru rodziców, oszczedzamy ich zdrowie, umożliwiamy im w wiekszej mierze odpoczynek (czesto po uciążliwej pracy zawodowej). Wykazujemy wreszcie troske o nich i okazujemy im w sposób najbardziej wiarygodny naszą miłośc.
Sądze również, że ze wzgledu na różnorodnośc prac i obowiązków rodzinnych młody człowiek ma okazje nauczyc sie bardzo wiele i w ten sposób przygotowac sie do samodzielnego życia. W tym miejscu pozwole sobie przytoczyc znane przysłowie "Czego sie Jaś nie nauczy, Jan nie bedzie umiał".
Nie mniej ważnym argumentem wydaje mi sie sam problem dowartościowania, jakie młodemu człowiekowi daje poczucie, że robi coś pożytecznego dla innych, że jego praca komuś służy itd.
Sądze, że nie bez znaczenia jest tu również poszerzenie przez prace na rzecz rodziny możliwości rozwoju osobowości młodych ludzi pod wzgledem zarówno fizycznym jak i psychicznym i społecznym.
Obowiązki w rodzinie, zwłaszcza te stałe, codziennie odgrywają szczególną role w cwiczeniu woli, a tym samym w kształtowaniu i rozwijaniu charakteru człowieka.
Na koniec dodam rzecz, moim zdaniem najważniejszą. Młody człowiek przez udział w obowiązkach rodzinnych uczy sie odpowiedzialności, co z pewnością zaowocuje w rodzinie stworzonej kiedyś przez niego.
Myśle, że przytoczone argumenty uświadomiły nam, że powinniśmy w wiekszym stopniu angażowac sie w prace na rzecz rodziny. Wydaje mi sie, że dla naszego dobra rodzice w sposób bardziej konsekwentny powinni od nas tego wymagac.