„Nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim i nie brakuje nam życia, ale trwonimy je” myśl Seneki uczyń mottem swoich rozważań na temat kim jest człowiek, jakie ma powinności i czy może zapanować nad swoim losem.

„Nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim i nie brakuje nam życia, ale trwonimy je” myśl Seneki uczyń mottem swoich rozważań na temat kim jest człowiek, jakie ma powinności i czy może zapanować nad swoim losem.

Każdy człowiek najczęściej przekonany jest, że dysponuje zbyt krótkim życiem, nie zależnie od ilości lat przeżytych do śmierci. To przekonanie wynika na ogół z faktu, że człowiek zbyt wiele chciałby osiągnąć i chociaż przeżywa kilkadziesiąt lat dorosłego, samodzielnego życia, albo swoich celów nie osiąga, albo jest przekonany, ze mógłby osiągnąć więcej.

Grecki filozof Seneka w swoich rozważaniach filozoficznych stwierdza, że nie jest ważne ile lat człowiek żyje i dlatego nie można stwierdzić, czy żyje krótko czy długo, ale jak swoim życiem i danym mu czasem „gospodaruje”. Ta myśl Seneki potwierdza się w całej rozciągłości w trybie życia współczesnego człowieka. Dzisiejszy człowiek chciałby zdobyć w życiu bardzo wiele: otoczyć się dobrami materialnymi, sprawować władze, zdobyć sławę i podziw innych i dlatego z zaskoczeniem spotyka się ze śmiercią.

Współczesna młodzież od wczesnego dzieciństwa, kierowana przez rodziców poświęca wiele czasu na zdobywanie wiedzy i różnych umiejętności: uczy się języków obcych, uprawia różne dyscypliny sportowe, pogłębia wiedzę szkolną na dodatkowych zajęciach, stara się o wyjazdy zagraniczne celem szybkiego własnego rozwoju i to wszystko powoduje, że w sposób prawie niedostrzegalny mija nam dzieciństwo i młodość. Ciągle towarzyszy nam pragnienie, żebyśmy byli lepsi od innych, żebyśmy zwyciężyli konkurenta. W ten sposób nie korzystamy z przyjemności życiowych i przy takim tempie życia upływa nam ono nadzwyczaj szybko.

W dorosłym życiu kontynuujemy ten sam sposób na życie, ale dochodzi więcej obowiązków bo przecież musimy wiele czasu poświęcić na awans zawodowy i dalszą pracę nad rozwojem własnych umiejętności i na własne doskonalenie się. Nie chcę przez to powiedzieć, że ten model życia jest bezsensowny czy niezasadny, ale chcę podkreślić, że jeżeli jest przez człowieka realizowany bezmyślnie prowadzi-obok sukcesów i awansów-do zubożenia życia i jego walorów i w gruncie rzeczy do braku satysfakcji. Najpierw mówimy, że „doba jest za krótka” potem są zbyt krótkie tygodnie i miesiące a również całe życie. Dlatego to od człowieka zależy jak zorganizuje swoje życie, na ile ograniczy swoje pragnienia, ambicje i plany, aby zrealizować swoje zmiany, pracował nad swoim rozwojem, ale dostrzegł wszystkie wartości życia i nie umierał z poczuciem żalu, że żył „za krótko”. Dokonanie takich wyborów przez człowieka jest niezwykle trudna: bo przecież warto i należy rozwijać swoje talenty i uzdolnienia, watro wyróżniać się w nauce i pracy jednak w realizacji tego wszystkiego wyznaczyć sobie pewne granice, ale życie wypełnić też kontaktami z przyjaciółmi, spędzanie czasu z najbliższymi. Zamiast zapewnienia dzieciom środków materialnych na ich życie należy tym dzieciom poświęcić tyle czasu, miłości i bliskości, aby nabrały pewności siebie i umiejętności życia, żeby poradzić sobie nie tylko dlatego, że rodzice zostawią mu pieniądze. Człowiek musi w każdym okresie swego życia zadawać sobie pytanie co w życiu uzyskać i czy jest zadowolony-musi się sam kontrolować.

Uważam, że myśl Seneki jest niezwykle aktualna ponieważ niezależnie od rozwoju cywilizacji, techniki i kultury egzystencja człowieka jest ciągle ta sama-istota bytu ludzkiego się nie zmienia. Człowiek daje więc wyraz swojej mądrości i rozwagi, w tym jakie sobie wyznacza cele życiowe i jak je realizuje. Musi opierać się pokusom materialnym(które zapewniają wygodę, musi zapanować nad przewagą nad innymi, tłumić nadmierne ambicje, zawiść i zazdrość wobec sukcesu innych ludzi, ale wypracować w sobie poczucie sensu życia aby nie przeżyć rozczarowania, że życie przeżył mało sensownie. Oznacza to też jednak, że nie można w życiu odkładać realizacji celów na później bo może nie być na to czasu. Jednak decyzja po co człowiek i jak żyje należy wyłącznie do niego bo to on wykonuje wyborów i kształtuje swoje życie. Nie uniknione jest poddanie człowieka pokoleń różnych doświadczeń, które nie są bezpośrednio od człowieka zależne np. choroby, wydarzenia, dzieje, czy też wywołane prawami natury co wymaga od człowieka przystosowania się do tych okoliczności, ale podstawowa treść egzystencji zawiera się w możliwościach i kręgu ludzkich decyzji i wyborów.