Krótka charakterystyka bohaterów "Wesela" S. Wyspiańskiego

PAN MŁODY

Pan młody to krakowski poeta Lucjan Rydel; klasyczny mieszczanin, okropny gaduła. Ten oto inteligent z Krakowa sięga niekiedy po słownictwo gwarowe. Jest szczęśliwy, radosny, rozkochany w pięknej żonie. Przesadza w swoim zachowaniu w stosunku do wsi; ulega chłopomanii. Odnalazł tu żywą urodę, odnajduje tu życie, spontaniczność, chodzi mu głównie o wygląd. Stylizuje się zewnętrznie (chodzi boso, z gola głową) Chce tylko odpoczywać. Źle interpretuje zwyczaje chłopskie. Myśli, że to siedzenie wśród zieleni, odnajduje tu ucieczkę od codzienności. Pomimo upływających godzin tempo przeprowadzonych rozmów nie słabnie, ale staja się coraz poważniejsze.

PANNA MŁODA

Panna młoda to Jadwiga Mikolajczykowna, chłopka z tejże wsi - Bronowic. Jest to prosta chłopka, która bardzo kocha swojego męża. Zna zwyczaje panujące na wsi. W przeciwieństwie do pana młodego jest bardziej skryta. Podobnie jak on jest radosna, pełna rozsądku, szczęśliwa, otwarta, szczera w reakcjach lecz bardziej ustabilizowana. Decyzje o podjęciu jakichkolwiek działań pozostawia mężowi.

POETA

Czołowy poeta, niezwykle popularny, wykształcony, pogrążony w smutku, interesuje go początkowo Maryna, później natomiast Rachela. Dekadent głosi pesymizm. Ogarnięty niemocą twórczą, powinien być wieszczem.

MARYNA

Młoda i inteligentna, szczęśliwa i radosna Maryna w odpowiedzi na zaloty pustego znużonego powodzeniem u kobiet Poety, cynika pełnego niewiary w życie i sztukę, krótko stwierdza: "Przez pół drwiąco, przez pół serio bawi się pan galanteria"

RADCZYNI

Nie zna się na sprawach wsi; krytykuje młode dziewczęta wiejskie tańczące z chłopami, przekonana o wyższości inteligencji. Brak znajomości prawdziwych realiów życia na wsi.

RACHEL

Córka żydowskiego karczmarza. Symbolizuje wewnętrzne leki i rozterki weselników. Jest wykształcona, posługuje się upoetyzowanym, zmetaforyzowanym językiem

ŻYD

Żydowski karczmarz, którego córka jest Rachela. Jego rozmowa z Panem Młodym to pierwsza poważniejsza dysputa. Poważną nutę do dramatu wnosi określenie przez żyda stosunków inteligencji do mniejszości narodowych mianem przyjaciół "co się nie lubią" oraz ocena chłopskiego stroju Pana Młodego