Ocena poglądów głoszonych przez Horacego.

Co sądzę o poglądach głoszonych przez Horacego?

Horacy (urodzony w 65 r. p. n. e. , zmarł w 8 r. p. n. e.), był najwybitniejszym obok Wergiliusza poetą rzymskim. Artysta wyznawał zasadę złotego środka, którą starał się propagować w swoich dziełach. Był wyznawcą doktryny moralnej Epikura, która głosiła, iż człowiek powinien dążyć do radości, zabawy, przyjaźni, spokoju, ale nie za wszelką cenę. W utworach Horacego znajdują się również elementy filozofii stoickiej. Pisarz w swych odach propagował takie wartości jak zachowanie równowagi, rozsądek, szacunek dla wartości duchowych, dystans wobec życia, akceptację tego co posiadamy i brak przywiązania do znaczenia dóbr materialnych.

Według mnie poglądy głoszone przez Horacego są gwarantami szczęścia. Autor, często występując jako podmiot liryczny (np. w Carmen III 30, Exegi monumentum – Wybudowałem pomnik) starał się przekazać, że jego poglądy są uniwersalne i ponadczasowe: „Wybudowałem pomnik trwalszy niż ze spiżu strzelający nad ogrom królewskich piramid (…) oszczędzi go nawet łańcuch lat niezliczonych i mijanie wieków”. Poeta doskonale zdawał sobie sprawę z tego, iż odwieczna problematyka tego jak godnie i szczęśliwie przejść przez życie nigdy się nie starzeje i dotyka każdego z nas. Artysta łącząc epikurejską sielankę z żelazną stoicką dyscypliną stworzył swoją własną filozofię zawierającą wszystkie najlepsze cechy starożytnych mądrości życiowych. Spajając dwie filozofie Horacy dał nam do zrozumienia, że człowiek nie może od życia oczekiwać głównie szczęścia jak głosili epikurejczycy, ale musi być przygotowany również na inne, mniej przyjemne ewentualności, o których istnieniu doskonale zdawali sobie sprawę stoicy budując w sobie odporność na ból i cierpienie. Postępując zgodnie z zasadami głoszonymi przez Horacego powinno się zarówno szczęście jak i gorycz życia znosić „godnie”, czyli zachować umiar w szczęściu, zaś wszelkie przeszkody pokonywać mężnie. To bardzo zdrowe podejście, ponieważ zbytnie rozczulanie się nad swoim losem może doprowadzić do tego, że człowiek, może przestać czerpać przyjemność z życia ponieważ wszystko co go spotka, niezależnie jakie będzie miało dla niego znaczenie, wywrze na nim ten sam negatywny wpływ, ponieważ nawet największy uśmiech losu może być początkiem katastrofy i na odwrót – brak umiaru w czerpaniu radości z życia może być równie niebezpieczny. Horacy wyznawał jeszcze jedną, bardzo ważną dla niego wartość – miłość do ojczyzny. Jego patriotyzm był tak silny, iż artysta ogłosił Oktawiana Augusta zbawcą zesłanym z nieba, w swych odach opłakiwał losy swego narodu wstrząsanego wojnami domowymi.

Obecnie ody tego starożytnego filozofa nie straciły na wartości. Horacy jest idealnym przykładem osoby, która wie czego chce i dąży do szczęścia, propagując równocześnie miłość i braterstwo. Poeta imponuje realnym podejściem do życia – głęboko wierzy w to, że do osiągnięcia cnoty nie są potrzebne mu dobra materialne, a światłość umysłu. Wystarczy jedynie „łapać dzień” (słynne „carpe diem”), cieszyć się każdą chwilą, ponieważ każda jest niepowtarzalna i nigdy już nie powróci. Jestem pewien, że podejście do życia filozofa jest wzorem, do którego wszyscy powinniśmy dążyć.

OCENA NAUCZCYCIELA: 4+