Jak bardzo zmienił się człowiek? Omów zagadnienie na podstawie satyr Ignacego Krasickiego.

Jest to pytanie bardzo ogólne, które może byc rozpatrywane na wiele sposobów. Patrząc jednak przez pryzmat utworów epoki oświecenia na człowieka XVIII-wiecznego oraz obserwujac postepowanie tego żyjacego w XXI wieku, nie widac znaczacych różnic.
Moim zdaniem, najlepszym źródłem wiedzy o Polakach oswiecenia są dzieła I. Krasickiego. Tematem podjętym przrz niego w satyrach jest życie osobiste szlachty i jej zaangazowanie w politykę. Przedstawił je m.in. w: " Pijaństwie", "do Króla" oraz "Świecie zepsutym".
W satyrze "Do Króla" podmiotem lirycznym jest szlachcic sarmata, przeciwnik władzy St. A. Poniatowskiego. Utwór ten nie został jednak wymierony przeciwko królowi, lecz ówczesnej szlachcie. Sarmata zarzucał władcy: to, że jest Polakiem, jest młody,lubuje isę w sztuce, pragnie dobrobytu. Patrzac realnie, zarzucano królowi jego największe zalety. W ten przewrotny sposob, autor ukazał prawdę o polskiej szlachcie tamtego okresu: jej zacofanie, ciemnote, brak checi do zmian, reform oraz dażenia do nowoczesności i postepu. Szlachta, była pewna swej wielkiej wartości, pozbawiona samokrytyki, pełna zazdrości. W rezultacxie, doprowadziło to do braku silnej władzy, izolacji i upadku.
W "Świecie zepsutym" Krasicki kładzie nacisk na złe postepowanie, zepsucie obywateli i upadek moralności. Kontrast istnieje dzięki temu, że jako wzor stawia on dzieje przodków opiewające doskonałość i cnowy. Świat współczesny poecie był natomiast pełen nienawiści, zdrady, rozpusty, których przyczyną byli żyjący w załamaniu ludzie. Podmiot liryczny jest przerażony sytuacją kraju i winą obarcza "inteligencję".
Poprzez tę satyrę, autor ukazał najprawdziwsze wady ówczesnego ludu, kttóry tysiąckroć bardziej cenił dobro swoje ( swojej kieszeni) niż wspólnoty. Uważał, że stan rzeczy nie ulegnie zmianie, zostanie zatracona jednostka ludzka a potem caly naród.
"Pijaństwo" z kolei jest krytyką rozpowszechnionego w czasie oświecenia alkoholozmu. W zabawny, aczkolwiek dobitnyu sposób przedstawia zachowanie ludzi będących pod wpływem alkoholu: ich rozwiązłośćsłowną i chęć do awantur.
satyra ta jak wynika z treści ma charakter uniwersalny i ponadczasowy. Dotyczy problemu , z którym borykały sie i borykaja nadal wszystkie społeczeństwa. Utwór skonstruowany jest w formie dialogu, co ułatwia zauważenie różnicy pomiędzy zachowaniem człowieka trzeźwego a nietrzeźwego.
Możemy wywnioskowac, że w oświeceniu świat był okrutny. Liczył się tylko ten, kto miał pozycję i pieniądze. Taki stan rzeczy został ukształtowany przez samych ludzi wiele wieków temu i trwa nadal. Każdy poruszany przez Krasickiego temat ma odzwierciedlenie w dzisiejrzej rzeczywistości. Nadal króluje pieniądz i władza. Ci, którzy maja do nich dostep, pragną coraz więcej i więcej przy jak najmniejszym wysyłku. Elity zamiast rządzić, bawią się i działaja tylko na własną korzyść. Ci zaś, którzy chcą zrobić coś dla ogółu, jak niegdyś Poniatowski, są przez nich wyszydzani.
W utworze "W Polskę idziemy", ukazuje to W. Młynarski. Zaryzykuje stwierdzenie, że jest on satyrą na współczesnego człowieka lub aktualizacją satyr Krasickiego na jezyk współczesny. Przedstawia człowieka o takich samych wadach i skłonnosciach, lecz przeniesionych w czasy obecne.
Krótko mówiąc :natura ludzka nie zmienia isę. Dlaczego?? To temat do dłuższej dyskusji.