Cześnik i Rejent - ogień i woda.

Moim zadaniem w tej rozprawce, jest ustosunkowanie się do opinii, iż Cześnik i Rejent byli jak „ogień i woda”. Moim zdaniem wszyscy, którzy tak uważają mają rację. Wszystkie argumenty popierające tą tezę, sformułowałem w formie charakterystyki, dla łatwiejszego poznania charakterów obu tych dżentelmenów.

Po pierwsze, Cześnik był bardzo nerwowy i agresywny. Kiedy usłyszał, że murarze Rejenta naprawiają mur, od razu postanowił ich rozpędzić. W tedy ukazała się także bardzo spokojna natura Rejenta. Kiedy tylko zobaczył, że jego sąsiad wszczyna burdę, od razu chciał go uspokoić i błagał o rozsądek. Niestety tym rozzłościł sąsiada który chciał „tylko strącić tą makówkę”. Lubujący się w spokoju mieszkaniec zamku mówił nawet potem „Cześnik burda – ja spokojny”.

Następną cechą różną jest odwagą, ale także brak honoru Cześnika, który stracił go z powodu pochopnego wyzwania na pojedynek swojego sąsiada. W czasie tej sytuacji, ojciec Wacława, wykazał się takimi cechami jak tchórzliwość, ponieważ na miejscu pojedynku pokazał się dopiero wtedy, gdy był pewny nie zjawienia się przeciwnika. Drugą cechą zaprezentowaną było posiadanie honoru, gdyż jednak stawił się o wyznaczonym czasie.

Kolejną różnicą był stosunek obu tych mężczyzn do kobiet. Cześnik był bardzo nieśmiały, ta cecha ujawniła się w trakcie rozmowy z Podstoliną, kiedy ojciec Klary, wyznawał jej miłość. Niestety o stosunku samego Rejenta do kobiet z „Zemsty” możemy wyczytać bardzo niewiele. Na szczęście bardzo dużo mamy informacji o tym jak zachowywał się w towarzystwie płci przeciwnej Wacław, a jak można się domyślić większość cech odziedziczył po ojcu. A więc chłopak ten, bardzo łatwo umiał rozkochiwać w sobie różne kobiety. Wiadomo, że kiedyś prawie wziął ślub z Podstoliną, a pod koniec historii opowiedzianej w książce, żeni się z Klarą, córką Cześnika.
Inne także były ich ulubione powiedzonka. Rejenta „Niech się dzieje wola nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba” i jego sąsiada „mocium panie”. Łatwo możemy wyczytać z nich, że najemca murarzy, był osobą bardzo religijną i uważał, że każde zdarzenie na ziemi dzieje się z woli boga. Natomiast powiedzenie Cześnika było bardzo przyziemne i nie tyczyło się żadnej osoby ani rzeczy. Używał go wtedy, gdy chciał zaznaczyć, że zwraca się do kogoś z ważną sprawą.

Mam nadzieję, że takie przedstawienie obu tych osób, łatwo przekona wszystkich, iż Czesnik i Rejent naprawdę byli jak „ogień i woda”. A każdego, kto nie czytał „Zemsty” i nie zna tych bohaterów, zachęcam do jak najszybszego naprawienia błędu.