Monolog Magbeta uczyń punktem wyjścia do rozważań nad sensem życia ludzkiego.

Temat sensu życia ludzkiego jest uniwersalny i ponadczasowy. Wielu poetów, autorów i filozofów mierzyło się z tym problemem od zarania dziejów.

Wnikliwie w temat ten zagłębiła się William Shakespeare w jednym z monologów "Makbeta". Makbet utracił swój sens w życiu. Dokonał mordu, najstraszliwszego czynu jakiego może się podjąć człowiek.

"Ciągle to jutro, jutro i znów jutro
Wije się w ciasnym kółku od dnia do dnia
Aż do ostatniej głoski czasokresu;"

Makbet nie widzaiał dla siebie przyszłości. Świat go przytłaczał, a wciąż dające o sobie znać wyrzuty sumienia niszczyły. Utracił wiarę w sens życia : "Życie jest tylko przechodnim półcieniem,". Makbet jest pesymistą "Życie jest tylko przechodnim półcieniem,||
Nędznym aktorem, który swoją rolę". Morderstwo dokonanae na Dunkanie, a potem na innych sprawiło że jego życie było tylko nędzną egzystencją. Tym samum stało aię smutne i bezsensowne.

Innym utworem traktującym o życiu ludzkim i jego sensie jest barokowa "Krótkość żywota" Daniela Naborowskiego. Podmiot liryczny, w tym przypadku autor, rozważa zagadnienia czasu, przemijania, śmierci. Sczególne wrażenie wywołuje kunsztowna forma utworu. Każde słowo znajduje tu swoje głębokie uzasadnienie i budzi wielorakie skojarzenia. Poddany personifikacji czas jest towarzyszem człowieka. Jawi się jako niepojęta tajemnica.

"Godzina za godziną niepojęcie chodzi:
[...] Krótka rozprawa:jutro-coś dziś jest , nie bedziesz,
A żeś był, niebocszczyka imienia nabędziesz,[...]"

Przemijalność ludzkich pokoleń obrazuje wers " Był przodek, byłeś ty sam, potomek się rodzi.". Życie mija tak szybko, że aby zobrazować krótkość ludzkiej egzystencji, poeta nie wykorzystuje nawet czasu teraźniejszego. Mówi o człowieku jedynie w czasie przeszłym - "byłeś". Życie jest krótkie jak "cień, dym, wiatr". Wiersz ten obrazuje krótkość życia ludzkiego oraz niepowtarzalność czasu " Słońce więcej nie wschodzi to, które raz minie".

Renesansowy Jan Kochanowski w "Pieśni XX" za sens zycia podaje dobrą zabawę. Nie zaleca długich mądrych rozmyślań, namawia do słuchania jego pieśni. Szkoda każdej chwili na długie rozważania. Nie wiadomo co bedzie jutro - trzeba w pełni wykorzystać czas na zabawę. Trzeba chwutać dzień (carpe diem) i chwilę.

Również współcześni pisarze rozwodzą się na temat sensu życia ludzkiego. Wisława Symborska w u tworze "O śmierci bez przesady" . Wiersz ten napawa optymizmem. Pomimo nieuchronności umierania i tego, że nic nie jest tak pewne jak smierć, myśl o umieraniu nie może determinowac naszej egzystencji. nikt nie wie kiedy śmierć nadejdzie, gdyż przychodzi w najmniej odpowiednim momencie:

"W nasze rozmowy o planach na jutro
wtrąca swoje ostatnie słowo
nie na temat."

Nie ma systemu, który pomógłby ustalić kiedy i kogo spotka śmierć, jest nieprzewidywalna:

"Zajęta zabijaniem,
robi to niezdarnie,
bez systemu i wprawy.
Jakby na każdym z nas uczyła się dopiero."

Nie możemy jednak ciągle czekać na śmierć, powinniśmy wykorzystywać każdą chwilę naszego życia i cieszyć się każdym momentem. Pomimo wojen, klęsk, ludzie nadalsię rodzą, śmierś istnieje, ale nie zwycięży życia: "Serca stukają w jajkach. || Rosną szkielety niemowląt." Pierwsze cztery części sę ponure i pełne grozy. W pozostałych poetka pokazuje, że życie trwa i będzie trwało pomimo ingerencji śmierci. I to jest właśnie sens życia. Nie dać się śmierci...

Jak wynika z przytoczonych przeze mnie przykładów temat sensu życia ludzkiego jest uniwersalny i ponadczasowy. Wielu poetów i twórców na przełaomie wielu epok bardzo często się do niego odwoływało. Jedni za sens życia uważali siłę motywującą do dalszej egzystencji, inni walczyli ze smiercią.