Powstanie świata.

Jest wiele terorii które mówią nam o powstaniu świata. Każda mówi co innego, ale wegdług mnie było tak:

Na początku nie było nic, pustka i ciemność. Lecz na planecie Amarus żyła pewna istota, nikt dokońca nie wiedział jak ona wyglądała- wdług mnie był to bóg Amarusu. Nazywał się Amar na cześć nazwy jego planety.W galaktyce był sam dlatego pewnej nocy miał sen po którym wpadł na pomysł stworzenia planety na której nie będzie sam.

Pierwszego dnia Amar wziął się do pracy nad planetą. Stworzył planetę nie podobną do żadnej w galaktyce bo, była ona kulą a wszystkie planety w tym układzie były kwadratowe. Planete nazwał Ziemia. Na Ziemi była tylko niebieska ciecz- woda, która zajmowała cały glob. Postanowił, że odzieli wodę- ziemią, na której szybko wyrosła zielona trawa. Amar stworzył dwa ciała niebieskie Słońce- które miało czuwać nad dniem i Księżyc który był odpowiedzialny za noc. Te dwa ciała niebieskie umieścił na sklapieniu ktore nazwał niebem. Gdy Amar to uczynił postanowił wrucić na swoją planetę i dokończyć zaczęte dzieło jutro.

Na drugi dzień gdy Amar wrócił na Ziemię, postanowił udoskonalić Ziemię o różnego rodzaju rośliny zielone. Wzbił się w powietrze wypowiedział jakieś dziwne słowa i na Ziemi zrobiło się bardzo zielono. Gdy Amar to zobaczył pomyślał, że na Ziemi nie ma żadnych istot żywych i znowu wzbił się w powietrze i wypowiedział zaklęcia po których Ziemia wypełniła się zwierzętami, od ptactwa, zwierząt morskich do zwierząt lądowych. Po skończeniu tych prac szybko zapadł zmrok i Amar wrócił na swoją planetę- Amarus.

W trzecim dniu Amar myślał nad stwozreniem istoty rozumniej która by panowała nad Ziemią. Z gliny ulepił człowieka- męszczyznę i kobietę. Amar dał im nakaz:
- Panujcie nad tą ziemią aby dawała ona plon. Rozmnażajcie się i miłujcie się nawzajem.
Po tych słowach znikł i już nigdy się nie pojawił. Teraz patrzy z nieba i ogląda nasze czyny.