Co o współczesnych Polakach powiedzieliby: Sędzia, Podkomorzy i Pan Tadeusz?

Wymienione wyżej postacie to bohaterowie epopei narodowej Adama Mickiewicza
pt: „Pan Tadeusz”. Książka ta została napisana podczas pobytu naszego wieszcza narodowego w Paryżu w latach 1833-1834. \"Pan Tadeusz\" zawiera wiele treści patriotycznych. Podkreśla silne przywiązanie do kraju, gotowość do ponoszenia ofiar w służbie ojczyzny. Ojczyzna oznacza kraj, z którego człowiek pochodzi, w którym się urodził czy w którego kulturze został wychowany. Uosabia ona szereg wartości, z którymi dany człowiek się utożsamia i w których jest duchowo zakorzeniony. Od greckiego słowa „patria” - „ojczyzna” powstało pojęcie patriotyzmu, przez który rozumiemy ogólnie miłość człowieka do swej ojczyzny, w tym do swej ziemi i narodu. Patriota to człowiek, który kocha swoją ojczyznę, jest gotów walczyć o nią i zawsze poświęci dobro prywatne na rzecz swojego kraju.

Współcześni Polacy są bardzo różni. Dla jednego liczą się tylko pieniądze, dla innych praca, jeszcze inni natomiast na pierwszym miejscu w swoim życiu umieszczają Boga i „Ojczyznę”. Smuci mnie jednak fakt, iż dla wielu moich rodaków ta ostatnia wartość ma niewielkie znaczenie. Nie istotne jest dla nich gdzie mieszkają, ważne, żeby było im wygodnie. A na takie stwierdzenie z pewnością nie zgodziliby się Podkomorzy, Sędzia czy Pan Tadeusz, ponieważ oni walczyli o niepodległą Polskę, o to, by każdy miał w kraju swój własny, prywatny „kąt”. Podejrzewam, że „kosmopolita” byłoby do niezaakceptowania w ich czasach. Trudno się temu zresztą dziwić. Ludziom takim jak Tadeusz, którzy własną krwią starali się zapewnić dobry byt swoim potomkom, nie da się wytłumaczyć, że słowo „Ojczyzna” jest teraz niemodne czy nieważne. Dla nich patriotyzm to sprawa nadrzędna, niekwestionowana, zaliczona do największych „świętości życia”. Wielu z nas zapomina powoli, że Polska to nie tylko terytorium i nazwa, ale także wspaniała kultura, historia i zabytki. Nasz kraj ma do zaprezentowania sobą naprawdę bardzo wiele, a my, jego mieszkańcy powinniśmy mu w tym pomóc. Niestety nie zostało nam już na to zbyt wiele czasu, bo mur głupoty, który sami stworzyliśmy przez te kilkanaście lat pogrubia się w zastraszającym tempie. Myślę jednak, że gdybyśmy naprawdę postarali się, udałoby się nam go przebić. Gdyby naszemu pokoleniu wszczepić więcej patriotycznej krwi, bo na pewno każdy z nas ma jej już, choć troszeczkę, Polska zyskałaby nowych sprzymierzeńców. Za odnawianie patriotyzmu powinni się wziąć rodzice i nauczyciele w szkołach. Powinniśmy przerabiać więcej narodowych utworów literackich, bo przecież polska literatura to prawdziwa szkoła uczuć patriotycznych. Niemal od początku swego istnienia wyrażała głęboka troskę o losy ojczyzny. Może ona pomogłaby nam dążyć do udoskonalenia swojej wierności krajowi.

Tak więc reasumując, podejrzewam iż „tamci Polacy” wyraziliby się w sposób krytyczny na temat naszego społeczeństwa. Oczywiście nie całego, bo i teraz znaleźliby się prawdziwi patrioci. Głęboko wierzę, że nasz kraj, nasza piękna Polska będzie mogła jeszcze pochwalić się przed innymi krajami swoimi obywatelami. Że każdy z nas, będzie dumny z tego, w jakim kraju mieszka. Bo współcześnie, chociaż każdy z nas chciałby powiedzieć o sobie „jestem patriotą”, tak naprawdę mogła by to powiedzieć co dwudziesta, trzydziesta osoba. Niestety taka jest prawda... Mam nadzieję, że w przyszłości się to zmieni.