Wartości.

Do F. - WARTOŚCI...

Tak jak w podstawowym wykresie funkcji kwadratowej, jak w podstawowym szkicu paraboli, w życiu ludzkim możemy określić wartości dodatnie i ujemne, swoje przeciwieństwa, wartości dobra i zła, piękna i brzydoty. Każda z wartości ma swoje przeciwieństwo. Każdą z tych wartości możemy zmienić podstawiając za nią, co innego, możemy określić coś nowego, możemy nagiąć te wartości, możemy po prostu "przewartościować" te wartości.

Tak, a co to w ogóle może znaczyć? Przewartościowanie z pewnością jest to zmiana pewnych danych, pewnych poglądów, a nawet pewnych praw. Zmiana wartości, taka przykładowa zmiana wartości "dobra", zmiana jego na lepsze. Na lepsze dla siebie, dla 'nas'; 'nas' jako pewnej grupy, grupy ludzi nieprzeciętnych. Dla nas poetów [nie wiem czy poetów to dobry zwrot], dla nas ludzi innych, dla nas filozofów, dla nas twórców, tych, którzy mają tworzyć właśnie coś nowego, nowe "dobro i zło". Dla tych, którzy są poza tym dobrem i tym złem. Dla tych, którzy tworzą, by stać się inaczej lepszymi, lepszymi dla siebie, lepszymi w swoim świecie. Chcąc tego musicie częściowo poświęcić się by móc rozwijać swoje myśli, swoje wartości, swoje słowa, swoje prawo. TAK, 'swoje prawo', prawo, które tworzymy dla siebie, a nawet czasami także dla tych innych. My ludzie z innego świata, z innej ziemi, z innej rzeczywistości, mamy prawo do bycia ponad tym zwykłym prawem.

Człowiek goni zawsze za szczęściem, za pieniędzmi, za satysfakcją, za sławą, tak jak gepard za swoim łupem, za swoim pożywieniem, za swoim napełnieniem. Właśnie te rzeczy, te już osiągnięte rzeczy nakarmią człowieka, nakarmią jego rządzę, jego pragnienie, jego chciwość. Zaspokoją go na jakiś czas, ale gdy ten czas minie, dalej zwykły człowiek będzie pragnął ponownie to osiągnąć. WY - twórcy, a nawet MY - twórcy, twórcy czegoś nowego, powinniśmy czekać na to szczęście, na tą sławę. MY jesteśmy skazani na częściową samotność i częściowy smutek. Samotność naszej duszy, a także jej smutek. My, musimy być trochę szaleni, bo tylko przez szaleństwo osiągniemy to, co chcemy osiągnąć, to, co jest niemożliwe do osiągnięcia. Szaleństwo podobnie jak smutek jest pewną radością dla nas, radością, która pomaga w tworzeniu.

Filozofia jest sztuką. Sztuką, która tworzy coś nowego, coś nieznanego, odkrywa coś nowego. Filozofia, przez swoich 'wysłańców' - filozofów, odkrywa nowy świat, nowy styl, nową sztukę. Odkrycia filozofów stają się właśnie nowymi wartościami, nowymi poglądami, dla pewnych ludzi, dla 'wybrańców'. Filozof ma prawo, a nawet obowiązek do tworzenia nowych myśli, a także do rozwijania tych starych. Tych starych, tych, które zostały stworzone już dawno temu, a nie zostały dokończone. Rozwijając stare wartości musi dostosować je do swojej rzeczywistości, do swojego świata współczesnego. W współczesnym świecie tworząc coś nowego tworzymy nową wartość. My inni ludzie możemy tworzyć te wartości dla dobra swojego i dla dobra innych. 'Ludzie inni', wy macie prawo do zmiany tej rzeczywistości, do stworzenia właśnie czegoś nowego, czego jeszcze nie było, do zmiany tych starych rzeczy. TAK, róbcie to! Twórzcie to coś nowego, lepszego, wspanialszego, a zarazem jedynego.

Na tym zakończę, na razie, tą myśl, myśl o 'naszych' wartościach, o zmianach tych 'naszych' wartości.