Powrót Syna Marnotrawnego-opis obrazu

             Powrót Syna marnotrawnego jest ostatnim dziełem Rembrandta, które zostało stworzone w II połowie XII wieku. Obraz powstał na podstawie przypowieści biblijnej o synu marnotrawnym. Jest to historia ojca i dwóch synów.

Pierwsze co przykuwa naszą uwagę jest to postać ojca obejmującego swego syna. Syn marnotrawny odziany jest w brudne, poszarpane w strzępy szaty. Na stopach ma rozpadające się buty, stopy są poranione, symbolizują jak ciężką drogę przeszedł bohater przypowieści. Twarz nie jest dobrze widoczna jednak możemy ujrzeć skruchę i poczucie bezpieczeństwa jakie odczuwa syn marnotrawny w objęciach ojca. Postać ojca wyraża wybaczenie i ulgę spowodowaną powrotem syna, możemy jednak zauważyć, że przejmuje się on stanem, w którym się znajduje się jego syn. ,,Dłonie ojca są symbolicznie różne, jedna jest szeroka, twarda, spracowana, druga zaś smukła i biała, jakby kobieca. Ojciec ubrany jest starannie, ale ubogo. Wybacza synowi grzechy oplatając go dłońmi.’’ Możemy przypuszczać, że na drugim planie znajduję się służba oraz wierny syn, który pozostał wraz z ojcem. Na jego twarzy widzimy grymas, jest on wyraźnie niezadowolony z reakcji ojca.
Uważam, że ten obraz jest wyjątkowy, ponieważ ukazuje wiele emocji i świetnie obrazuje historię z przypowieści. Dzieło Rembrandta potrafi wzbudzić wiele refleksji dotyczących relacji z Bogiem.