Opis procesu decyzyjnego dotyczącego zmiany sposobu gospodarowania nieruchomością

Przyczyna powstania procesu decyzyjnego.

Proces decyzyjny, który chcę opisać dotyczy nieruchomości zabudowanej położonej na działkach nr 1241 i 5623 w miejscowości Doktorce gmina Juchnowiec województwo Podlaskie o łącznej powierzchni wynoszącej 2,5 ha. Opisane działki zabudowane są domkami letniskowymi w ilości 10 sztuk po pięć na każdej działce zaopatrzone w instalację wodnokanalizacyjną i elektryczną. Do 2000 roku właścicielem nieruchomości gruntowej zabudowanej były Polskie Koleje Państwowe.
Po wejściu w życie ustawy z dnia 8 września 2000 roku o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego „Polskie Koleje Państwowe” użytkownikiem w/w nieruchomości jest przedsiębiorstwo Polskie Linie Kolejowe S. A. Zakład Linii Kolejowych w Białymstoku. Zgodnie z art. 39 ust. 1 opisanej ustawy użytkownik samodzielnie gospodaruje przekazanymi w nieodpłatne użytkowanie nieruchomościami i majątkiem.
Do roku 2002 Zakład Linii Kolejowych w Białymstoku gospodarował nieruchomością w Doktorcach, organizując wczasy dla pracowników częściowo refundując koszty ich pobytu z funduszu socjalnego. Koszty eksploatacji były wysokie wpływy od pracowników za pobyt w ośrodku pokrywały w 30 wydatki ponoszone na utrzymanie, stąd też należało zmienić sposób gospodarowania nieruchomością, w taki sposób, aby nieruchomość przynosiła zyski zamiast strat i umożliwić pracownikom wypoczynek. Ze względu na to, że położenie ośrodka jest mało atrakcyjne i standard w domkach, podniesienie opłat wynajęcia minęłoby się z celem, ponieważ nikt nie chciałby wynajmować.

Określenie możliwych rozwiązań.

W 2003 roku Dyrektor Zakładu Linii Kolejowych w Białymstoku po wnikliwym przeanalizowaniu kosztów utrzymania za okres od 1 stycznia 2002 roku do 31 grudnia 2002 roku postanowił zwołać komisję przy współudziale związków zawodowych reprezentujących pracowników w celu wypracowania rozwiązania umożliwiającego osiąganie zysków z nieruchomości. Komisja sporządziła notatkę służbową, w której zostały przedstawione trzy rozwiązania.

I rozwiązanie

Rozszerzenie działalności branży turystycznej poza zakład pracy. Efektywniejsze wykorzystanie bazy wypoczynkowej poprzez skierowanie ofert nie tylko do pracowników zakładu, ale również do zakładów nie posiadających własnego ośrodka wypoczynkowego.
II rozwiązanie

Zorganizowanie przetargu w celu wydzierżawienia działki nr 1241 wraz z pięcioma położonymi na niej domkami na warunkach
zapewniających korzyści finansowe w wyniku zawartej umowy dzierżawy. Uzyskane dochody przeznaczone zostały były na remont pozostawionego ośrodka na działce Nr 5623 który w konsekwencji stałby się niewątpliwie bardziej atrakcyjny.

III rozwiązanie

Zorganizowanie przetargu w celu wydzierżawienia całej nieruchomości na warunkach zapewniających korzyści finansowe w wyniku zawartej umowy dzierżawy. Uzyskane dochody przeznaczyć na kupno domków letniskowych w miejscowości położonej w bardziej atrakcyjnym miejscu.

Podjęcie decyzji

Wybrano drugie rozwiązanie ze względu na dobro pracowników i akceptację związków zawodowych, ponieważ środki finansowe, które należałoby przeznaczyć na utrzymanie nieruchomości posłużą na wyremontowanie domków letniskowych oraz na przystosowanie jednego z domków do zamieszkania w okresie zimy. Rozwiązanie to zostało zaakceptowane gdyż część ośrodka pozostanie w zakładzie i pięć pozostawionych domków będzie wykorzystana maksymalnie. Efekty podjętej decyzji można oszacować.
Etap podejmowania decyzji poprzedzono przedłożeniem do organu stosownego wniosku o wyrażenie zgody na wydzierżawienie nieruchomości. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2000 roku o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego Polskie Koleje Państwowe. „PKP S. A. gospodaruje mieniem poprzez sprzedaż, oddawanie do odpłatnego korzystania w drodze umów prawa cywilnego, a także przez zbywanie mienia zbędnego”. Art. 40 ust. 1 wspomnianej ustawy określa, że „sprzedaż rzeczowego majątku trwałego lub oddanie mienia do odpłatnego korzystania innym podmiotom następuje w drodze publicznego przetargu”.
Normy i tryb organizowania przetargu regulują przepisy o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych. Zasady najmu i dzierżawy mienia będącego w użytkowaniu oraz majątku trwałego, stanowiącego własność Zakładu Linii Kolejowych, dla których organem, który je utworzył są Polskie Koleje Państwowe S. A., na okres dwóch lat, określa Instrukcja przyjęta Uchwałą Nr. 732 – 198/2002 Zarządu Polskich Linii Kolejowych · z dnia 16 marca 2003 roku. Organ założycielski wyraził zgodę na wydzierżawienie nieruchomości w formie uchwały Nr. 678 – 587/2003 wspomnianego zarządu z dnia 13 czerwca 2003 roku.
W realizacji niniejszej uchwały, Zarządzeniem Wewnętrznym Nr. 311/2003 z dnia 18 sierpnia 2003 roku Dyrektora Zakładu Linii Kolejowych w Białymstoku powołano komisję przetargową do przeprowadzenia przetargu nieograniczonego na wydzierżawienie omawianej nieruchomości.
W meritum zarządzenia określono następujące zadania komisji: opracowanie specyfikacji istotnych warunków zamówienia, przygotowanie treści ogłoszenia o przetargu, udzielenie wyjaśnień dotyczących treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, dokonanie otwarcia ofert, dokonanie oceny spełnienia warunków stawianych oferentom, przygotowanie propozycji wyboru najkorzystniejszej oferty na podstawie indywidualnej oceny ofert.
Opracowana specyfikacja istotnych warunków zamówienia w trybie przetargu nieograniczonego na wydzierżawienia nieruchomości zawierała następujące elementy:
1. Warunki stawiane przed składającym ofertę.
2. Określenie przedmiotu dzierżawy.
3. Termin wykonania umowy.
4. Warunki dzierżawy.
5. Warunki płatności.
6. Kryteria oceny ofert.
7. Wysokość wadium.
8. Miejsce i termin składania ofert.
9. Informacje o trybie otwarcia i rozstrzygnięcie przetargu.
Ogłoszenie o przetargu umieszczono w siedzibie Zakładu Linii Kolejowych w Białymstoku, w prasie regionalnej oraz ogólnopolskiej, na stronie internetowej i w telegazecie telewizji regionalnej.
W dniu 14 października 2003 roku dokonano otwarcia ofert.
Do przetargu przystąpiło dziewięciu oferentów, których oferty sprawdzono i stwierdzono ich ważność. Na podstawie indywidualnej oceny oferty wybrano dzierżawcę, który zaoferował najwyższą cenę.
Komisja przedłożyła dyrektorowi Zakładu Linii Kolejowych w Białymstoku propozycję zawarcia umowy z firmą „BIATEL” z siedzibą w Katowicach. Ogłoszenie o wyniku zamieszczono w siedzibie zakładu wydzierżawiającego. Oferentów biorących udział w przetargu powiadomiono pisemnie o jego rozstrzygnięciu i wyłonieniu zwycięzcy.
W terminie 14 dni od daty rozstrzygnięcia przetargu zawarto umowę dzierżawcy z oferentem i dokonano komisyjnego przekazania ośrodka w dzierżawę.

Opinia następstw podjętej decyzji.

Strony umowy realizowały postanowienia w niej zawarte. Firma „BIATEL” wykonywała postanowienia dotyczące należytego utrzymania ośrodka oraz przystąpiła do remontu domków i ogrodzenia oraz instalacji wodnokanalizacyjnej. Zgodnie z zawartą umową z chwilą jej wygaśnięcia zakład przejmie ośrodek o standardzie wyższym. Czynsz z tytułu dzierżawy wpływał w terminie.
Środki pieniężne uzyskane z dzierżawy zostają sukcesywnie wykorzystywane na remont pięciu domków letniskowych pozostawionych do dyspozycji zakładu.
Po analizie kosztów utrzymania w 2004 roku okazało się, że mimo poniesionych nakładów na remont, ośrodek przynosi zyski.
Moim zdaniem podjęta decyzja była słuszna nie tylko ze względów socjalnych, ale i ekonomicznych