Jezus Chrystus - Pan i Zbawiciel

Jezus Chrystus jest Panem i Stwórcą wszechrzeczy. Jego święta osoba od zawsze wzbudzała kontrowersje. Jest uosobieniem Boga w ciele.
Jako Boży Syn przyszedł na świat, aby umrzeć, przebłagać Ojca za nasze grzechy. Jezus zgodnie z obietnicą danej królowi, wywodzi się z rodu Dawida. Jest potomkiem Abrahama – Żydem. Jego cielesnymi rodzicami byli Józef i Maria. Wychowywał się w biednej rodzinie. Narodził się w Betlejem, wychował w Nazarecie. Jezus w wieku trzydziestu lat przyjął chrzest poprzez zanurzenie [jak czynią obecni protestanci] w rzece Jordan. Od tamtego czasu przez trzy lata nauczał lud nawołując do nawrócenia. Ludzie Go słuchali, gdyż uczył ich jako moc mający, a nie jak uczeni w Piśmie. W tamtych czasach Żydzi oczekiwali przyjścia Mesjasza, ale wyobrażali Go sobie jako wyzwoliciela politycznego czy jako króla, gdyż Izrael znajdował się pod niewolą Rzymu. Jezus skupił się na tym, co najważniejsze – na wolności duchowej. Poprzez swoje Słowa dawał nadzieje i dodawał sił. Dawał przykład swoim dzieciom, jak mają postępować i o co zabiegać. Czynił wiele cudów.
„A w drodze do Jerozolimy przechodził między Samarią i Galileą. Gdy wszedł do pewnej wioski, wyszło naprzeciw niego dziesięciu trędowatych mężów, którzy stanęli z daleka. I podnieśli swój głos, mówiąc: Jezusie, Mistrzu! Zmiłuj się nad nami. A gdy ich ujrzał, rzekł do nich: Idźcie, ukażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Jeden zaś z nich, widząc, że został uzdrowiony, wrócił, donośnym głosem chwaląc Boga. I padł na twarz do nóg jego, dziękując mu, a był to Samarytanin. A Jezus odezwał się i rzekł: Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? A gdzie jest dziewięciu? Czyż nikt się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec? I rzekł mu: Wstań, idź! Wiara twoja uzdrowiła cię.” – Ewangelia wg Łukasza 17:11-19
Wyganiał demony, wskrzeszał, pomnażał jedzenie, a pod wodzą Jego Słowa morza się uspokajały. Nic nie było, nie jest i nie będzie dla Niego za trudne. Jezus powiedział, że każdy kto wierzy Bogu będzie czynił te rzeczy, a dary Ducha Bożego nie przeminą. Chrześcijanie nadal uzdrawiają, wyganiają demony, mówią językami czy prorokują.
Swoimi Słowami niszczył wszelkie warownie duchowe ludzi. Mówił, że nic nie jest w stanie odłączyć ludzi od Bożej miłości. Jezus nawoływał do oddania się Bogu, do nowonarodzenia [chrzest przez zanurzenie] i kroczenia drogami Jego przykazań. Mówił, że nawet gdy zgrzeszyliśmy i jest nam ciężko, zawsze jest nadzieja, jeśli tylko położymy ją w Panu. Mówił także, że zbawienie jest z łaski przez wiarę, a nie przez uczynki [Kościół katolicki mówi inaczej!]. Bo tylko jeżeli drzewo jest dobre rodzi dobre owoce. Swoim dzieciom nakazał przebaczanie każdemu. Mówił, że jeśli tylko ktoś nienawidzi swego bliźniego, już go zabił. Nauczał, że mamy się bać Boga i że żaden człowiek, który żyje po swojemu nie wejdzie do Królestwa Bożego, a raczej pójdzie na wieczne potępienie. Mówił, że człowiek jest z natury zły i że tylko On może to zmienić.
Zwykle przebywał w towarzystwie celników [bardzo nielubianych w tamtych czasach] czy ludzi marginesu, dlatego częściej przemawiał w języku aramejskim, niż w hebrajskim, jakim posługiwali się faryzeusze.
Mimo przeszkód i drwin wielu ludzi, nie przestawał czynić woli Bożej. Swoim dzieciom przykazał, aby oni także skupiali się na tym co mówi Bóg, a nie co mówią ludzie. Mówił, że nasza wartość nie wynika z tego co myślą o nas inni, ani z uczynków, lecz z miłości Bożej i dlatego każdy jest równy. Powiedział, że jeśli tylko ktoś będzie do Niego wołał i Go szukał, na pewno Mu się objawi. Powiedział swoim uczniom, aby nawracali ludzi wszelkimi sposobami, a swojego czasu dostaną nagrodę.
W końcu dał się ubiczować i zabić swojemu stworzeniu. Przed śmiercią powiedział „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią.”. Trzy dni po tym zmartwychwstał pokazując, że nawet grób i śmierć go nie zwycięży. Powiedział, że w tamtym krzyżu zostały przybite wszelkie nasze choroby i troski, tylko mamy Go szukać. Powiedział, że Jego dzieci także zmartwychwstaną i już na zawsze będą z Nim, a dla tych, którzy Go nie szukali, swojego czasu nie będzie ratunku.
Po zmartwychwstaniu był jeszcze czterdzieści dni na Ziemi, a potem wniebowstąpił i siedzi teraz po prawicy Boga Ojca.