Rozprawka z Faraona

„Władza-pokusa, namiętność, zaszczyt”

Władza-jedno z podstawowych pojęć socjologii i nauk politycznych definiowany najczęściej jako stosunek społeczny między dwiema jednostkami polegający na tym, że jedna ze stron tego stosunku może w sposób trwały oddziałowywać na postępowanie drugiej strony. Inaczej narzucenie swojej woli innym bez możliwości sprzeciwu.
Uważam, że, jest to zaszczyt, ale także odpowiedzialność, na którą nie każdego stać. Nie wszyscy mogą rządzić. Sądzę,że osoba, która chce zostać przywódcą, faraonem, prezydentem musi posiadać następujące cechy charakteru: charyzmę, inteligencje, pomysłowość, stanowczość, spokój, kulturę.
Pokusą są pieniądze i stanowisko. Możliwości, jakie ma taki władca. Praktycznie i teoretycznie może wszystko. Niebezpieczeństwem są rywale, każdy z nich chce zająć tą posadę, za każdą cenę-nawet śmierci rywala bądź swojej.
Herhor był ambitnym, wykwintnym i opanowanym politykiem; nie krył żądzy władzy; w jego przekonaniu interes państwa łączy się z interesem kapłaństwa; umie precyzyjnie i przebiegle obmyślać i realizować swoje plany.
Tak naprawdę dla Herhora władza była pokusą, ponieważ nigdy nie był on faraonem. Według Mnie wolał rządzić państwem jako kapłan, ale Ramzes XIII nie słuchał go i ciągle się mu sprzeciwiał. Pokusą było zabicie Ramzesa XIII.
Namiętnością było ciągłe sterowanie faraonem i krajem. Panował taki podział władzy: Faraon był marionetką a rządzili kapłani.
Zaszczytem, ponieważ zwyciężył z Ramzesem i przejął władze nad Egiptem. Był bardzo mądry, i wykorzystał ją do manipulacji. Umiał wykorzystywać systemu melioracji. Potrafił obliczyć, kiedy będzie zaćmienie słońca. I tutaj wykazał się sprytem. Ramzes XIII na forum kazał chłopom, aby zaatakowali świątynię, ponieważ były tam ogromne skarby bogów. Egiptowi były potrzebne pieniądze na reformy wojsko....Dla Herhora było to wybawienie, mógł wykorzystać zaćmienie, aby przestraszyć atakujących świątynie chłopów. Nawet kazał podjudzać chłopów, aby zaatakowali mniej-więcej w południe. Wszystko poszło po jego myśli i zyskał poparcie chłopów. To dopiero połowa sukcesu musiał jeszcze pojednać się z Ramzesem XIII. Nie udało mu się, więc postanowił go zastąpić sobowtórem. Zorganizował potajemnie zamach, po części się udał, bo Ramzes zginął(cios nożem), ale zanim się wykrwawił udusił sobowtóra.

Sądzę,że moje argumenty potwierdziły tezę. Władza, choć jest zaszczytem musi być kierowana przez osobę, która posiada wymienione wyżej cechy.