Czynność elektryczna serca, objętość wyrzutowa, objętośc minutowa serca, unerwienie serca, regulacja nerwowo-odruchowa

CZYNNOŚĆ ELEKTRYCZNA SERCA
- FAZA 0 – faza depolaryzacji – napływ jonów Na+ do wnętrza komórki
- FAZA 1 – faza wstępnej repolaryzacji – zamknięcie kanału sodowego; napływ jonów Cl- do wnętrza komórki
- FAZA 2 – faza plateau – napływ jonów Ca2+do wnętrza komórki (potrzebnych do skurczu mieśniowego)
- FAZA 3 – faza repolaryzacji – wypływ jonów K+ i zamknięcie kanału wapniowego
- FAZA 4 – faza powrotu do wartości spoczynkowej; działanie pompy sodowo- potasowej
OBJĘTOŚĆ WYRZUTOWA – ilość krwi wyrzucanej na obwód z danej komory;
- w czasie skurczu każda komora wyrzuca 70-75ml krwi
- Podczas krwotoku – mniej krwi napływa do mięśnia sercowego, spada obj. wyrzutowa i częściej serce zaczyna bić, co prowadzi do niedokrwienia
Co wpływa na objętość wyrzutową :
- gradient ciśnień między aortą a komorą
- ilość krwi napływającej do komory
- kurczliwość miocytów serca
- ciśnienie
OBJĘTOŚC MINUTOWA SERCA – to objętość krwi wyrzucana przez 1 komorę w czasie 1 minuty
OBJĘTOŚĆ MINUTOWA = OBJ. WYRZUTOWA x ILOŚĆ SKURCZÓW SERCA NA 1 MINUTĘ
CO = HR x SV
(70ml x 70 skurczów/min. = 5 litrów/min)
Co wpływa na objętość minutową:
- wysiłek fizyczny
- wiek
- masa ciała
- stan metabolizmu
- stres
- stany chorobowe
• Za unerwienie serca odpowiada:
- ukł. współczulny (unerwia: przedsionki, komory, ukł. bodźcoprzewodzący)
- ukł. przywspółczulny (unerwia: węzeł zatokowy, mięsień prawego przedsionka, węzeł przedsionkowo-komorowy, mięsień lewego przedsionka
• Za unerwienie naczyń włosowatych odpowiada:
- ukł. współczulny (pozazwojowe włókna ukł. współczulnego unerwiają: wszystkie naczynia ; wyj. naczynia włosowate i naczynia łożyska)
- ukł. ten powoduje stałe działanie zwężające naczynia
- ukł. przywspółczulny (unerwia: naczynia przewodu pokarmowego, narządów płciowych zewn, płuc, ślinianek, mózgu)
Opór przepływu, czyli opór naczyniowy - jest konsekwencją tarcia: pierwszej warstewki krwi względem ściany naczynia i kolejnych warstewek krwi względem siebie. Zależy od: promienia naczynia, długości naczynia i od
lepkości krwi;
Wielkość oporu naczyniowego (wielkość oporu przepływu)- to ilość krwi, jaka przepływa przez dane naczynie w określonej jednostce czasu;
Przepływ laminarny (warstwowy) – zjawisko nierównej prędkości przepływu krwi w różnych częściach naczynia; najmniejsza jest: przy ściankach, a największa: w osi naczynia;
Akumulacja osiowa krwinek – elementy morfotyczne krwi poruszają się ruchem obrotowym; gradient ciśnienia sprawia, że el. Morf. krwi zbaczają w kierunku osi naczynia; w konsekwencji el. Morf. krwi grupują się w osi naczynia, a obwodowo płynie głównie osocze;
Przepływ burzliwy – to taki przepływ, w którym poszczególne elementy krwi płyną w sposób nieuporządkowany i
przypadkowy; jedną z cech przepływu burzliwego jest to, ze towarzyszą mu tzw. szmery
Lepkość - to stosunek siły tarcia poszczególnych warstw cieczy w naczyniu do prędkości, z jaką przesuwają się względem siebie te warstwy
Teoria powietrzni – duże tętnice sprężyste, takie jak aorta posiadają ścianki o dużej sprężystości i małej podatności na rozciąganie. W momencie skurczu i wyrzutu krwi na obwód, naczynia te ulegają rozciągnięciu. Po zakończonym skurczu następuje zmiana przepływu pulsacyjnego (z serca) w przepływ ciągły (w tkankach oraz uwalniają II część wyrzutu komorowego.
REGULACJA NERWOWO-ODRUCHOWA :
ODRUCH Z BARORECEPTORÓW TĘTNICZYCH
- Bezpośrednim bodźcem jest rozciągnięcie ściany naczynia w wyniku zwiększonego ciśnienia.
- Baroreceptory- są zlokalizowane w łuku aorty i zatoki żylnej
DROGA DOŚRODKOWA:
- Nerw X (nerw błędny)
- Nerw IX (nerw językowo- gardłowy)
- Ośrodek : w rdzeniu przedłużonym
DROGA ODŚRODKOWA:
- włókna przywspółczulne
- efektory: naczynia krwionośne, serce
- Naczynia krwionośne – ich średnica powiększa się w sercu, co powoduje zwolnienie akcji serca
- efekt działania baroreceptorów to: obniżenie ciśnienia tętniczego
• Regulacja miejscowa przepływu krwi — autoregulacja
CEL: Istotą regulacji miejscowej o charakterze miogennym jest utrzymywanie przepływu krwi na niezmienionym poziomie, pomimo wahań ciśnienia transmuralnego
• Humoralna regulacja przepływu krwi
CEL: regulacja krążenia krwi w całym układzie pod wpływem krążącego w niej neurotransmiterów.
• Regulacja Miogenna
CEL: ciśnienie krwi powoduje rozciąganie ściany naczynia
• Regulacja humoralna miejscowa
CEL: komórki śródbłonka syntetyzują NO, EDHF i PGl