Owadożerne.

Owadożerne to rząd najprymitywniejszych ssaków łożyskowych, trzeci pod względem liczebności w tej gromadzie. Należy do niego około 400 gatunków. Większość z nich to małe, żyjące samotnie zwierzęta, aktywne w nocy i zywiące sie głównie bezkręgowcami., zwłaszcza owadami. Są ssakami lądowymi lub wodno-lądowymi i występują wszędzie, z wyjątkiem Australii i części Ameryki Południowej. Wśród owadożernych wyróżnia się sześć rodzin: tonreki i wodnice, almiki, jeże i gołyszki, ryjówki, złotokrety, oraz krety i wychuchole. Niektóre owadożerne mają bardzo specyficzne cechy, takie jak służace do obrony kolce u jeży. Gołyszek z południowo-wschodniej Azji jest typowym ssakiem owadożernym. Ma spłaszczoną głowę i mały mózg, dośc małe oczy i uszy oraz długi, bardzo ruchliwy pysk z wrażliwymi wąsami. Dzięki ostrym żebom policzkowym może łatwo przegryzać twarde okrywy zewnętrzne owadów. Podobnie jak większośc owadożernych zwierzę to przy poszukiwaniu pokarmu kieruje się raczej węchem i dotykiem niż wzrokiem i słuchem. Wodnice,wychuchole i rzęsorki są przystosowane do życia w stawach i strumieniach. Kiedy nurkują, Ich gęste futerko zatrzymuje powietrze, co zapewnia im izolacje cieplną. Duże stopy rzęsorka rzeczka, zakończone sztywnymi włoskami, zapewniają napęd w wodzie, podczas gdy ogon działa jak ster. Rzęsorki rzeczki żywią się żabami i rybami, które zagryzają, unieruchomiwszy je wcześniej śliną zawierającą jad. Jeże, żyjące w Europie, Azji i Afryce, wykształciły sztywne, ostre kolce mające 2-3cm długości, które powstały w procesie ewolucji z miękkich włosów na grzbietach ich przodków. W obliczu niebezpieczeństwa jeż stroszy kolce, aby odstraszyć wroga, a następnie zwija się w kulę, chowając głowę, nogi, ogon i miękkie podbrzusze, a wyginając grzbiet. Krety sa specjalnie przystosowane do życia w ziemi. Mają dłygie, walcowate ciało pokryte krótkim gęstym futerkiem, szerokie łopatkowe kończyny przednie, bardzo czułe ruchliwe pyszczkiz wąsami, małe oczy i uszy. Krety wykopują rozległy system korytarzy o głębokości do 1m, z centralnie położonym gniazdem, tunelami łączącymi i pionowymi szybami. Dużo czasu poświęcają na utrzymanie w nich porządku. Żywią się dżdżownicami, larwami owadów i ślimakami, które wpadają do tuneli. Ryjówki należą do największej rodziny owadożernych. Te małe, bardzo aktywne stworzenia muszą jeśc co dwie lub trzy godziny. Codziennie zjadają więcej pokarmu niż wynosi masa ich ciała. Ryjówki są bardzo małe, powierzchnia ich ciała jest duża w stosunku do objętości i dlatego łatwo tracą ciepło. Aby to zrekompensować, bardzo szybko trawią pokarm i w ten sposób wytwarzają dodatkową energię niezbędną do utrzymania temperatury ciała. Ryjówka etruska, której długość głowy i tułowia wynosi tylko 5 cm, a ogona 2,5 cm, jest namniejszym ssakiem żyjącym na lądzie. Występuje w lasach i zaroślach na terenie południowej Europy, w Azji i północnej Afryce. Zarówno w dzień, jak i w nocy poluje na owady, pająki i inne bezkręgowce. Alminki mają nadzwyczajnie długie, giętkie ryjki. Używają ich do przeszukiwania szpar w martwych drzewach, w poszukiwaniu pokarmu, takiego jak owady, dżdżownice i małe kręgowce. Znalazłwszy ofiarę, almik używa swojej toksycznej śliny, aby ją unieruchomić, Jedyne dwa gatunki almików, występują tylko na Kubie i Haiti, należą do najbardziej zagrożonych ssaków. Polują na nie zwierzęta sprowadzone na wyspy, zwłaszcza koty, psy i mangusty.