Wywiad z Juliuszem Słowackim.

-Witamy w naszym programie o nazwie "Sławni Polacy". Dzisiejszym naszym gościem będzie... Juliusz Słowacki ! Zapraszamy Panie Juliuszu. Serdecznie witamy.
-Witam.
-Niech pan usiądzie.
-Dobrze.
-Czy mogłabym zadać Panu kilka pytań?
-Tak, proszę śmiało zadawać pytania. Chętnie na nie odpowiem.
-Panie Juliuszu, kiedy się Pan urodził?
-Urodziłem się 4 września 1809 roku.
-A gdzie się Pan urodził?
-Urodziłem się w Krzemieńcu.
-Na kim się Pan wzorował?
-Moja inspiracją jest Szekspir oraz Adam Mickiewicz.
-Na jakim uniwersytecie studiował Pan prawo?
-Prawo studiowałem na uniwersytecie wileńskim.
-Pańskim przyjacielem był Cyprian Kamil Norwid. Co może Pan o nim powiedzieć?
-Cóż, Cyprian był bardzo utalentowanym poetą, jednym z największych. Był bardzo światowym człowiekiem, który dużo zwiedził.
-Ostatnio chodzą słuchy po całym kraju ,że choruje Pan na śmiertelną chorobę . Czy to jest prawdą i jak pan się z tym czuje ?
-Faktem jest , że to prawda , ale takie jest życie . Jedni się rodzą a drudzy umierają i nie jestem smutny z tego powodu .
-Pana wiersze są dla większości osób znane, lecz dla tych którzy ich nie znają - mógłby Pan jeden z nich wy recytować?
-Tak, oczywiście, ale może to Pani wybierze wiersz?
-No dobrze, to może niech to będzie wiersz pod tytułem "W Pamiętniku Zofii Bobrówny".
-Dobrze. Czy mogę już zaczynać?
-Tak, proszę.
-"Niechaj mię Zośka o wiersze nie prosi,
Bo kiedy Zośka do ojczyzny wróci,
To każdy kwiatek powie wiersze Zosi,
Każda jej gwiazdka piosenkę zanuci.
Nim kwiat przekwitnie, nim gwiazdeczka zleci,
Słuchaj - bo to są najlepsi poeci.

Gwiazdy błękitne, kwiateczki czerwone
Będą ci całe poemata składać.
Ja bym to samo powiedział, co one,
Bo ja się od nich nauczyłem gadać;
Bo tam, gdzie Ikwy srebrne fale płyną,
Byłem ja niegdyś, jak Zośka, dzieciną.

Dzisiaj daleko pojechałem w gości
I dalej mię los nieszczęśliwy goni.
Przywieź mi, Zośko, od tych gwiazd światłości,
Przywieź mi, Zośko, z tamtych kwiatów woni,
Bo mi zaprawdę odmłodnieć potrzeba.
Wróć mi więc z kraju taką - jakby z nieba."
-Dziękujemy.
-Cała przyjemność po mojej stronie.
-To już koniec naszego wywiadu. Było mi bardzo miło Pana gościć w naszym studiu. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś Pana zobaczę. Do widzenia.
-Do widzenia.