Paralotniarstwo

Paralotnia dla każdego

„Latać każdy może, jeden trochę lepiej, drugi trochę gorzej”. ten cytat z zabawnego filmu pt. „Shrek” jest w dzisiejszych czasach jak najzupełniej na miejscu. Rozwój techniki doprowadził do tego, iż człowiek przenosi i hangaruje w domowej szafie aparat latający. Bez żadnego paliwa może na nim pokonywać kilkudziesięciokilometrowe dystanse niczym ptak. Mowa jest tu oczywiście o paralotni!
Nauka latania na paralotni nie kończy się nigdy! Nawet najbardziej doświadczeni ciągle się uczą. Już pierwszego dnia nauki można oderwać się od ziemi!!! Wystarczy raz „usłyszeć” specyficzną ciszę latania, zobaczyć z góry przesuwający się krajobraz, żeby zostać miłośnikiem wolnej przestrzeni, miłośnikiem paralotni! Paralotniarstwo to jeden z najszybciej rozwijających się w ostatnich latach sportów masowych. Latanie jest wspaniałe, ale zawsze trzeba pamiętać, że grawitacja jest bezlitosna. Nie można paralotniarstwa uczyć się na własna rękę!!!
Budowa paralotni jest prosta. Podstawowe jej elementy to skrzydło (zwane niekiedy czaszą), linki nośne i sterownicze, taśmy nośne oraz uprząż, uprząż której siedzi pilot. Taśmy nośne mogą spełniać dodatkowe funkcje. Poprzez zmianę długości ich poszczególnych elementów można zmniejszyć lub zwiększyć prędkość lotu. Uprząż jest bardzo istotnym elementem paralotni. Od jej doboru i regulacji zależy powodzenie lotu. Uprząż może być bardzo prosta, do krótkich lotów z małej górki. Może też mieć specjalna konstrukcję zapewniającą bezpieczeństwo i wygodę podczas kilkugodzinnych lotów. Najnowsze uprzęże potrafią spełniać wszystkie te funkcje. Przy wyższych lotach, na wypadek awarii lub zderzenia w powietrzu, należy mieć spadochronowy system hamujący. Służy on do awaryjnego przyziemienia. Dobiera się go do wagi pilota. Podczas samodzielnego latania dobrze wyposażyć się w dodatkowe akcesoria np. radio, wariometr-informuje nas o prędkości wznoszenia i opadania, sonda prędkości, taśma, apteczka, linka ratownicza, linka nocna, nóż. Od wyboru odpowiedniego sprzętu zależy często bezpieczeństwo i jakość lotu. Należy go dobierać do swojej wagi i umiejętności.
Zawsze należy pamiętać, że lot paralotni jest ściśle związany z przemieszczeniem się względem powietrza. Chcąc utrzymać się w nim nie należy się zatrzymywać ani cofać. Nie wolno nigdy latać podczas złej pogody!!! Ruchów mas powietrza nie można zobaczyć bezpośrednio. Umiejętność rozpoznawania oznak właściwej do latania pogody pozwoli uniknąć wielu nieprzyjemnych niespodzianek. Oznaki dobrej pogody to:
 Niezmienne wysokie ciśnienie podczas doby,
 Rano po bezwietrznej i bezchmurnej nocy pojawia się słaby wiatr, nasila się w ciągu dnia i zanika wieczorem
 W ciągu dnia pojawiają się chmury kłębiaste, które zanikają wieczorem lub cały dzień niebo jest bezchmurne
 Możliwość wystąpienia wieczorem i nad ranem mgieł zanikających po wschodzie słońca
 Słońce zachodzi w kolorach złocistych lub złotoróżowym
 Po cieplejszym dniu noc może być bardzo chłodna]
 Rosa lub szron w nocy
Również ukształtowanie terenu i wszystkie położone na nim obiekty wpływają na przepływające powietrze. Wiedza na ten temat umożliwia wyobrażenie tego ruchu i ustalenie stref potencjalnie niebezpiecznych lub korzystnych dla lotu Paralotnia. Rozmieszczenie tych stref zmienia się w zależności od kierunku wiatru. Niektóre obiekty terenowe są szczególnie niebezpieczne z innych od kierunku wiatru względów ( np. druty wysokiego napięcia). Należy na nie szczególnie uważać!


Na pierwsze lekcje wybiera się zawsze teren płaski, lub niewysokie i o niewielkim spadku zbocze. Musi ono być porośnięte trawa i pozbawione przeszkód. Wiatr powinien być idealnie czołowy i nie silniejszy niż 2-3 m/s. Bezpieczeństwo lotu zależy od pilota. Jak już wspominałam paralotnia utrzymuje się w górze dzięki własnej prędkości względem powietrza. Nie można stanąć ani się cofnąć. Jeżeli napotka się na swojej drodze przeszkodę, można ją tylko ominąć. Jak każdy wie lądowanie jest bardzo ważne, a jeżeli chodzi o wykonanie tego trudnego manewru w ograniczonym terenie, wymaga to wielkiej wprawy. Nigdy nie powinno się latać w pojedynkę!!! Jest to bardzo niebezpieczne.
Niestety nie wszędzie można latać. SA do tego wydzielone przestrzenie. Do stref zakazanych należą m.in. poligony, do stref ograniczonych parki narodowe.
Jeżeli ktoś poważnie myśli o lataniu, musi wziąć udział w treningu bezpieczeństwa. SA one krótkie i odbywają się pod okiem instruktora nad wodą.