Poetyckie obrazy egzotycznej przestrzeni w sonetach krymskich A. Mickiewicza.

Adam Mickiewicz postanowił wykorzystać wyjazd na Krym do stworzenia cyklu 18 sonetów poświęconych Krymowi. Odbył w 1825roku tę podróż, a w 1826 opublikował sonety w Moskwie pod tytułem „Sonety” , w którym znalazły się dwa cykle sonetów. I część to cykl sonetów, które nosiły tytuł „Sonety” , a II część nosiła tytuł „Sonety Krymskie” . Historycy literatury nadali I cyklowi określenie sonety odeskie .
Sonet jako gatunek ukształtował się w średniowieczu przez Trubadurów. Wielkość temu gatunkowi nadali Dante „Życie nowe” oraz Petrarka „Sonety do Laury”, w których nie były tylko sonetów. Utwory te postrzegane są jako dzieła miłosne ale sonety Mikołaja Sępa Sarzyńskiego miały charakter religijny była to twórczość barokowa.
W I części sonetów Mickiewicz jawi się jako klasyk. I cykl nie wywołał kontrowersji. Występują tam parafrazy i nawiązania do Petrarki. Autor sonetów świetnie posługuję się tym gatunkiem.
Sonety I cykl:
„VIII Do Niemna” Utwór kierowany do rzeki z czasów dzieciństwa. W sonetach odeskich pojawia się imię Laura, która jest ukochaną z młodości. Występuję tam synegdota - części zamiast całości. Jest to nostalgiczny sonet do młodości. Świadomość przemijania i wspomnienie pierwszej miłości.
Występuję cykl w cyklu sonety „Dzień dobry”; „Dobry wieczór”; „Dobranoc”.
„XVI Dobranoc” Podmiot liryczny mówi o ukochanej. Sonet ten jest erotykiem. Bohater liryczny nie jest w stanie spełnić swojego marzenia. Kobieta jest dla niego nie osiągalna.
„XXI Danaidy” Na początku utworu jest apostrofa do płci pięknej. Danaidy w mitologii to beczki bez dna. Danaidy w sonecie to kobiety nastawione na posiadanie, które trzeba ciągle czymś obdarowywać. Podmiot liryczny nie jest obojętny co do nich. Puenta utworu to podsumowanie kobiet jako materialistki. Częsty motyw w utworach romantycznych.
„Sonety Krymskie” wywołały skandal w śród klasyków. Mickiewicz ukazał kulturę i życie islamu z punktu widzenia muzułmanina.
„VI Bakczysaraj” Bakczysaraj to dawno stolica Hanów krymskich. Sytuację, która występuję w sonetach typu włoskiego. 3 strofy zawierający opis i 4-ta strofa zawierająca refleksję. Pałac zaczyna się zmieniać panuję nad nim natura. Człowiek wykorzystuję przyrodę dowodem na to są ogrody oraz parki. W utworze jest sytuacja odwrotna to natura triumfuje nad dziełem ludzkich rąk. Motyw Baltazara z „Księgi Daniela” zwiastun upadku. Puenta w sonecie jest paradoksem.
„XV Droga nad przepaścią w Czufut – Kale Mirza i Pielgrzym” Sonet skonstruowany w formie dialogu wyznanie pośrednie między Mirzą, a Pielgrzymem. Mirza pełni funkcję przewodnika wobec Pielgrzymem. Został nazwany Pielgrzymem dlatego, że zmierza do celu. Istotą jego Pielgrzymem jest przemierzanie drogi dzięki, której poznaję siebie, dociera do wnętrza swojej duszy. Podróżują oni nad wąską drogą górską. Mirza prosi go by zaufał koniowi i nie patrzył w dół. Pielgrzym jednak spojrzał w przepaść, która staję się symbolem jego duszy, tajemnicy człowieka.
„XVIII Ajudah” Ajudah jest to góra na Krymie. Motyw góry jest częsty w „Sonetach Krymskich”. Góra to symbol między ziemią, a niebem. Dwie pierwsze strofy to opis. Wyznanie bezpośrednie w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Występuję porównanie homeryckie, które wzbudzają refleksje wywołane obrazem fal uderzających o brzeg.