Praca zawierająca wywiad

Był to ostatni dzień roku szkolnego. Michał po przyjściu z uroczystości zakończenia roku szkolnego, zaczął znosić swoje rzeczy do samochodu ponieważ jechał na kolonie. Na przystanek skąd miał odjechać autobus do Jastarni zawiózł go tata. Pożegnał się krótko i odjechał wielkim busem na kolonie. Michał dostał pokój z trzema chłopcami w jego wieku z którymi postanowił się zaprzyjaźnić . Podszedł nieśmiałe do jednego z nich i zagadał:
-Cześć, jestem Michał.
-Witaj, mam na imię Jurek i jestem z Rabki, a ty?
-Ja przyjechałem z Krakowa ,aby w końcu wypocząć od tego długiego roku szkolnego.
I w podobny sposób Michał zakolegował się z Markiem, Andrzejem i Jurkiem. Następnego dnia, po zjedzeniu śniadania mieli zwiedzić port rybacki oraz jachtowy oraz przepłynąć się promem morskim do Gdyni, gdzie mieli zwiedzić wiele ciekawych miejsc takich jak: akwarium Gdyńskie, muzeum marynarki wojennej oraz statki Błyskawica i Dar Pomorza. Całej czwórce bardzo spodobała się wycieczka, ale po powrocie byli tak wyczerpani ,że od razu poszli spać. Kilka dni później zwiedzali Nadmorski Park Krajobrazowy. Michał bardzo zafascynował się tą przyrodą. W pewnej chwili ujrzał jakieś zwierzę, które zniknęło w krzakach. Z ciekawości pobiegł w stronę zwierzęci a, które zaczęło uciekać. Michał rzucił się w pogoń za zwierzem. Po kilku zakrętach wpadł do głębokiego rowu i stracił przytomność.
W tym samym czasie Andrzej nie mógł znaleźć Michała w grupie. Zapytał się Jurka i Marka czy go nie widzieli ponieważ nie widział go przez dłuższy czas i myśli ,że się coś mogło stać. Oni uznali go za przewrażliwionego. Andrzej postanowił zgłosić to przewodnikowi:
-Proszę pana
-Tak ,o co chodzi?
-Boję się o mojego kolegę którego nie mogę znaleźć.
-Na pewno jest w grupie.
-Szukałem go dokładnie .Nie ma go!!
-Na pewno? Dobrze więc ,przeliczmy wszystkich .
Po przeliczeniu okazało się ,że brakuje jednej osoby. Przewodnik zaprowadził resztę dzieci do schroniska i rozpoczął poszukiwania. Po dwóch godzinach poszukiwań znaleźli Michała i zawieźli go do szpitala. Chłopiec miał zwichniętą kostkę i parę siniaków. Po przebudzeniu ujrzał przy sobie trzech chłopców ze swojego pokoju oraz swoich rodziców. Marek oraz Jurek bardzo przepraszali za swoje zachowanie i brak zainteresowania ,a Andrzej został jego najlepszym przyjacielem.