Akcja pod Arsenałem – zwycięstwo czy porażka Buków?

Akcja pod Arsenałem była jedną z najważniejszych akcji zbrojnych Grup Szturmowych Szarych Szeregów, której celem było odbicie Jana Bytnara z rąk gestapowców. Jednym z głównych problemów powieści Aleksandra Kamińskiego pt. "Kamienie na szaniec" staje się rozstrzygnięcie, czy Akcja pod Arsenałem była zwycięstwem, czy porażką Buków. Odpowiedź nie jest prosta - z jednej strony osiągnięto zamierzony cel, a jednak znalazły się ofiary śmiertelne. W poniższej rozprawce postaram się przytoczyć odpowiednie argumenty przemawiające za zwycięstwem Buków w owej akcji.

Pierwszym argumentem przemawiającym za zwycięstwem Buków jest fakt, iż udało im się zrealizować postanowiony cel - uwolnić Janka z rąk gestapowców, a także wyzwolić innych więźniów przewożonych tym samym transportem. Chłopcy nie pozwolili Rudemu spędzić ostatnich dni życia w rękach wroga. Pomimo że po akcji odbicia, Jankowi nie pozostało zbyt wiele czasu, przyjaciele nie porzucili go na pastwę losu wroga, ale zabrali do rodzinnego domu. Należy jednak pamiętać, iż śmierć przyszła po Rudego dopiero w towarzystwie rodziny i przyjaciół. Chociaż pod Arsenałem został postrzelony również Alek, który niedługo potem zmarł, to jednak śmierć nie uczyniła ich przegranymi, dali przykład prawdziwego patriotyzmu. Czy ty byłbyś przegranym oddając życie za własnego przyjaciela, za ojczyznę? Czy w ogóle byś tego dokonał, gdybyś nie kochał jej jak własną matkę? Ich postawa wzbudza szacunek, życie to najwyższa cena, jaką przyszło im zapłacić, za wolność niewinnych osób.

Trzeba także pamiętać, o jakiej odpowiedzialności nauczyli się koledzy Janka Bytnara po jego śmierci. Wzmocniła się ich wieź przyjacielska, stali się bardziej ufni wobec siebie, a także bardziej ostrożni. Zdali sobie sprawę, że najmniejszy błąd popełniony w jakiejś akcji, jest jednoznaczny ze śmiercią, często wielu ludzi.

Moje rozprawka byłaby niepełna, gdybym nie przytoczył argumentu, jakim jest podniesienie na duchu wszystkich mieszkańców Warszawy. Bardzo ogromne wrażenie na ogóle społeczeństwa wywarł fakt, że kilkunastoletnim chłopcom udało się zrealizować to, co do tej pory wydawało się niemożliwe. Wyrwali z rąk okupanta ludzi, którzy co noc w snach widywali już tylko swoją śmierć. Każdy z młodych żołnierzy był gotów za przyjaciela oddać życie. Wykazali oczywiście wielką odwagę i bohaterstwo. Wieści o powodzeniu akcji, które obiegły Warszawę, wlały w serca jej mieszkańców nową dozę nadziei i zapału do walki ze znienawidzonym okupantem.

W świetle przytoczonych argumentów, stwierdzam iż, akcja pod Arsenałem okazała się zwycięstwem. Główny cel akcji został wykonany – uwolniono Rudego. Nie zważając na trudności, przyjaciele Janka zachowali zimną krew. Byli gotowi do poświęcenia własnego życia za przyjaciela. To niebezpieczne zadanie było dowodem ich patriotyzmu, odwagi oraz ukazało siłę prawdziwej przyjaźni. Uważam, że bohaterowie książki mogą służyć za wzór do naśladowania dla kolejnych pokoleń. Należy jednak postawić pytanie, ile osób postąpiłoby w podobny sposób w obliczu zagrożenia.