Porównaj kulturę i nastawienie do tematu śmierci człowiek średniowiecznego i współczesnego.

Śmierć towarzyszyła człowiekowi od samego początku. Ale stosunek do niej zmieniała się na przestrzeni wieków. Człowiek średniowiecza uważał Boga za centrum wszechświata, ponieważ miał wielką władzę, stworzył świat i w każdej chwili mógł go zniszczyć. Był największym dobrem i niepodważalną wiedzą. Małość człowieka wynikała z jego śmiertelności, bez życia wiecznego wszystko traciło sens. Natomiast pobyt na ziemi traktowano jako jedyną szansę zasłużenia na szczęście u boku uwielbianego Pana. Dlatego człowiek musiał żyć w ubóstwie, ascezie, wyrzec się przyjemności. Z tego powodu literatura była pisana jedynie anonimowo. Artysta tworzył na chwałę Bożą, więc nie chciał się ,,wychylać” zza swojego dzieła. Nie wypadało chwalić się ,,ziemskiemu” autorowi. Taki przeciętny człowiek był analfabetą, a wykształceni byli jedynie duchowni. To właśnie w tej epoce powstały pierwsze uniwersytety cieszące się wysokim uznaniem aż do czasów dzisiejszych. Wieki średnie odznaczały się dość specyficznym podejściem do tematu umierania. Ludzie tamtej epoki bali się czarów, duchów, pioruna. Śmierci także się obawiali, ale ten strach ich nie paraliżował, wręcz przeciwnie: malowali obrazy przedstawiające taniec śmierci, pisali wiersze, np. ,,Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. W XXI wieku ludzie stracili poczucie honoru na co każdego dnia mamy dowód oglądając wiadomości bądź czytając codzienna prasę. Często zdarzają się bójki młodych ludzi, gdzie silniejsi biją słabszych z poczuciem bezkarności. Utraciliśmy również w dużej mierze bogobojność. Obecnie to co święte jest często ostro krytykowane lub wyśmiewane. Współczesny człowiek jest bardziej oczytany, bardziej samodzielnie myślący. Wynika to oczywiście z powszechności szkolnictwa ale również współczesna technologia przyczyniła się do kształtowania postaw: Internet, media. Człowiek średniowieczny patrzył na świat przez pryzmat słów: ,,memento mori”- pamiętaj o śmierci. Dzisiaj jednak najczęściej żyjemy według zasady ,,carpe diem”, chwytaj dzień, cieszymy się sprawami doczesnymi. Czas na ziemi wykorzystujemy inaczej niż św. Aleksy. Myślę, że współczesny człowiek żyje tak, jakby śmierć nie istniała. Wprawdzie jest obecna i to w nadmiarze w grach komputerowych, filmach ale traci swój rzeczywisty charakter. Uważam również, że mamy niewiele wspólnego z człowiekiem średniowiecznym. W zasadzie wszystko nas różni: styl życia, zainteresowania, cechy charakteru i podejście do życia. Łączy nas jedynie śmierć i niepewność co potem.

Praca oceniona na: dobry