Dorota Terakowska "Tam Gdzie Spadają Anioły" - motyw dziecka /dzieciństwa.

Główną bohaterkę utworu poznajemy w wieku pięciu lat. Akcja utworu rozpoczyna się w momencie, gdy rozentuzjazmowana dziewczynka oznajmia matce, że po niebie frunie stado aniołów. Anna, matka Ewy, traktuje jej wypowiedź jako jedną z wielu dziecięcych fantazji. Podobnym podejściem do córeczki cechuje się jej ojciec – sceptyk, racjonalista fascynujący się możliwościami wirtualnego świata. Rodzice, zajęci własnymi pasjami, zmuszają niejako dziewczynkę do stworzenia swojego własnego świata. Wierzą, że jest nim wyobraźnia, tam też jest miejsce aniołów, o których dziewczynka z uporem opowiada. Elementy mistyczne przenikają ludzką, codzienną rzeczywistość. Wie o tym babcia Ewy i tajemniczy bezdomny, niepokojący sumienie ustatkowanych mieszkańców osiedla.

Dziecko spełnia funkcję pośrednika pomiędzy światem duchów i ludzi. Ewa widzi i czuje więcej, ma niezwykłą intuicję, wyczuwa prawdziwe ludzkie potrzeby, a w przyszłości będzie wpływać na los najbliższych. Postać dziewczynki przypomina bohaterki baśni braci Grimm – bezbronne sieroty, które pokonują kolejne próby, poświęcając w każdej z nich cząstkę samej siebie.

Ewa, pozbawiona anielskiej opieki, odszukuje cenny artefakt (pióro) i wzmacnia jego moc dobrymi uczynkami. Osiąga w ten sposób mądrość, dojrzałość i uczy się altruizmu, wpływając tym samym na zmianę zachowania swoich bliskich.