Witam Państwa na dworku szlacheckim, po którym zaraz odbędziemy wycieczkę. Takie dworki są charakterystyczne dla Polski, nigdzie indziej nie występują.
Budynek wzniesiony został na wzniesieniu, a w jego najbliższym otoczeniu posadzono brzozy. Wokół niego leżą żyzne i wzorowo utrzymane niegdyś pola uprawne, które nawadniane są z pobliskiego strumienia. Te elementy podpowiadają nam, ze dwór można traktować jako twierdzę lub świątynię. Nie jest to jednak wielka budowla, lecz jak państwo widzą jest bardzo schludna i czysta. Zbudowano go z drewna pobielonego od zewnątrz, swą solidność zyskuje dzięki murowanym fundamentom, które były rzadkością w tamtych czasach. Obok stoi wielka stodoła, w której mieściły się plony z pól. Jak widać wnętrze nie jest zbyt nowoczesne nawet jak na dawne czasy, lecz jest bardzo zadbane. Na ścianach wiszą portrety bohaterów narodowych, czyli Kościuszki, Rejtana i Jasińskiego oraz tradycyjny stary zegar wydzwaniający Mazurka Dąbrowskiego. Gospodarze byli na pewno niebywale pracowici oraz schludni o czym świadczy wspaniałe utrzymanie dworku oraz jego otoczenia. Drzwi zawsze były otwarte, gdyż gościnność to cecha charakterystyczna Polaków, jak głosi przysłowie „gość w dom, Bóg w dom”.
Taki styl budownictwa powoli wraca do łask, możemy zobaczyć już nowe domy z charakterystycznymi kolumienkami. Miejmy nadzieję, że wspaniałe tradycje i obyczaje z tamtych czasów jeszcze kiedyś powrócą do łask.