Charakterystyka "Alka" Aleksego Dawidowskiego

Alek, tak brzmiał pseudonim Macieja Aleksego Dawidowskiego. Urodził się on trzeciego listopada 1920 roku. Jego ojcem był kierownik fabryki.

Bohater nosił również przezwisko „Glizda” ze względu na swój wzrost i szczupłą sylwetkę. Miał niebieski oczy i płową czuprynę. Ukończył Gimnazjum im S. Batorego w Warszawie oraz Szkołę Podchorążych Piechoty Rezerwy. Zawsze był pogodny i pełen energii życiowej. Potrafił doskonale panować nad sobą. Gdy został postrzelony w czasie akcji pod Arsenałem nie spanikował. Cisnął granatem w grupę Niemców, co uratowało go i resztę zespołu. Alek niewątpliwie kochał przygody, dlatego też został harcerzem. Wyróżniała go skłonność do ryzyka i wrażliwość. Właśnie te dwie cechy spowodowały to, że nie pozostał obojętny na pojmanie Rudego przez gestapo. Z całego serca chciał odbić przyjaciela. Cechowała go odwaga. Pewnego wieczoru odkręcił z pomnika Mikołaja Kopernika tablicę z niemieckim napisem, po czym ją ukrył. Brał także udział w akcji „Kiliński”. Przynależał do harcerskiej grupy „Buki”, Szarych Szeregów oraz Wawra. Pełnił funkcję podharcmistrza oraz dowódcy drużyny Grup Szturmowych. Był sierżantem podchorążym AK.

Alek nie przejmował się swoim młodym wiekiem i był dumny z tego, co zrobił. Oddał życie za ojczyznę i jej lepszą przyszłość.