Charakterystyka Harpagona - Skąpiec

Tytułowym bohaterem lektury „Skąpiec” autorstwa Moliera jest Harpagon. Skąpiec to sześćdziesięcioletni starzec ubierający się skromnie i noszący okulary, z czego wynika, że był on chciwym sknerą.

Harpagon jako zamożny mieszczanin musiał starać utrzymać się na należytym poziomie, ale z bólem serca wydawał każdy talar. Posiadał on naiwną służbę, która nie otrzymywała swojego pełnego wynagrodzenia. Utrzymywał konie, które ledwie żyły głodem. Żałował nawet pieniędzy na przyjęcie, na którym miał się spotkać z wybranka – Marianną. Tak naprawdę miłością jego były pieniądze, a konkretnie szkatułka z dziesięcioma tysiącami talarów, którą zakopał w ogrodzie w obawie przed złodziejami.

Miał on dwoje dzieci córkę Elizę i syna Klenata. Mimo więzi rodzinnych nie ufał im. Wypominał im wszystko: "...czy może być coś bardziej oburzającego, niż te wspaniałe, w których sobie paradujesz po mieście?", "wczoraj musiałem wyłajać Elizę, ale ty jesteś jeszcze gorszy...". Gdy dowiedział się, że syn uprawia hazard nie zganił go, lecz przeciwnie zachęcał go i zwrócił mu uwagę, że pieniądze z wygranej powinien składać na procent.

Harpagon do tego stopnia oszczędzał, że żałował nawet na posag dla córki i kazał jej się ożenić z bogatym mężczyzną, którego sam wybrał. Całe skąpstwo i nerwowość bohatera odbijało się na jego dzieciach, które były od niego zależne finansowo i częściowo ubezwłasnowolnione. Starzec był także złośliwy. Każde jego słowo upokarzało jego dzieci i przyjaciół.

Kończąc oceniam postać Harpagona jako bardzo negatywną. Był on okrutnym, zarozumiałym i zachłannym materialistą. Z pewnością stwierdzam, że nie wytrzymałbym w jego otoczeniu.