Obrona Raskolnikowa.

Występujesz w roli obrońcy lub prokuratora Raskolnikowa . Uzasadnij swoje stanowisko . (Obrona Raskolnikowa)

Wysoki Sądzie ! Szanowna ławo przysięgłych !

Raskolnikow to jak wielobarwny obraz oglądany o różnych porach dnia , w różnych pomieszczeniach i miejscach . Jestem obrońcą i chciałbym jak najobiektywniej ocenić postępowanie tego młodego człowieka ... Oceniamy i poddajemy sądowi czyn , ale czy jego powody nie są ważne ? Zabił – niech odpowiada – zbrodniarz ! zabójca ! degenerat !. Ale spójrzmy i z innej strony . Co skłoniło go do popełnienia tak karygodnego czynu ? Jaka sytuacja miała na to wpływ ?

Raskolnikow to ambitny , w pełni życia , człowiek . Oryginalna jednostka , która postanowiła coś zdobyć w życiu , wyłonić się z szarej mary tłumu . Ale czy tak łatwo wydostać się z bagna , które nas bezustannie wciąga na dno . Rodion pochodzi z ubogiej rodziny . Matka – kobieta w podeszłym wieku – postanowiła udostępnić synowi – te bardziej wzniosłe strony życia . Zapragnęła , aby syn się wykształcił i w przyszłości mógł zarabiać na siebie w uczciwy sposób i żyć w godziwych warunkach.
To gorzkie poświęcenie nie dotyczyło tylko matki Raskolnikowa.
Aby on mógł kontynuować swą edukację , również jego siostra musiała znosić hańbiące warunki umowy , na mocy której pracowała jako guwernantka za marne pieniądze . Obie kobiety wyrzekały się zbytków , ba ! wszystkiego , aby zapewnić mu minimalne utrzymanie !

Raskolnikow początkowo był dobrym , inteligentnym i bystrym studentem . Próbował nawet swych możliwości dziennikarskich i pisarskich w różnego rodzaju czasopismach . Uczył się wiele i bez odpoczynku . Ale do czasu . Gdy pierwsze emocje opadły i Raskolnikow nie wierzył już ślepo , iż całe to poświęcenie – i własnego zdrowia , młodości oraz przede wszystkim dwu najbardziej ukochanych przezeń istot – przyniesie pełne spełnienie , zaspokojenie potrzeb i zadowolenie – po prostu zwątpił .
Stał się jakby małym bezradnym dzieckiem w samym centrum nieznanego miasta . Podatny na wpływy – zarówno te z zewnątrz , jak i rozterki wewnętrzne – zaczął zastanawiać się nad sensem i prawidłowością życia . Opuszczanie zajęć na uczelni doprowadzało do tego , że i tam zaczął mieć problemy . Przerwał studia . I tu targał go następujący wyrzut – jestem zbyt słaby , „ trwonię ” i lekceważę poświęcenie matki i siostry , jestem draniem niegodnym czyjegokolwiek współczucia . Zaraz po przemyśleniach na temat życia przyszły te czarne i niebezpieczne myśli o porządku i prawidłach ustroju społecznego w państwie . Co je wywołało ? Na pewno i zła sytuacja materialna , brak zajęcia , myśl o marnotrawstwie i bezużyteczności .
Raskolnikow ma duszę pełną sprzecznych uczuć . Na samym początku życia postanowił nie iść po najmniejszej linii oporu . Może gdyby był człowiekiem o „ prostej ” naturze , te myśli nigdy nie naszłyby go . Oderwanie od domu rodzinnego , myśl o ubóstwie swoim i swojej rodziny , niesprawiedliwość społeczna ( która również ukazała mu się m.in. po rozmowie z Marmieładowem ) , samotność – to czynniki , które stały się podstawą i zalążkiem rodzącej się myśli o zabójstwie .

Raskolnikow kilka już razy zostawiał cenne rzeczy u starej lichwiarki . Postrzegał ją jako pasożyta społecznego żerującego na ludzkiej niedoli . Może to i zbyt pochopna i zbyt ostra ocena , ale czy , aby tylko ta kobieta zasługuje tylko i wyłącznie na współczucie i ubolewanie . Sposób w jaki traktowała swoją siostrę Lizawietę nasuwa już całkiem jasne wnioski .

Raskolnikow postanowił poszukać sprawiedliwości . Może wybrał złą drogę , ale czy zdeterminowany młody człowiek może wyciągać czysto logiczne wnioski ? Na pełną decyzję o zabójstwie miał wpływ jeden bardzo ważny element – siostra Raskolnikowa postanowiła wyjść za mąż dla pieniędzy , aby zapewnić bratu dalszą edukację . To już przeważyło szalę na wadze przemyśleń Raskolnikowa . Do tej pory znosił jeszcze myśl o sobie bezwzględnym marnotrawcy , ale tego już nie mógł znieść . Zbyt kochał matkę i siostrę , aby przyzwolić i zgodzić się na taki krok .

Zabił starą lichwiarkę , ograbił ją – aby jak myślał – odciążyć finansowo rodzinę , aby Dunia ( jak mówił o niej pieszczotliwie ) nie musiała poświęcić swych uczuć i idei . Ale czy wykorzystał owe skradzione dobra . Nie ! Ukrył je gdzieś pod kamieniem , bo czuł , że te przedmioty parzą go w ręce .

Moim zdaniem i osoba samej lichwiarki miała na to wpływ . Odkupywała od ludzi cenne przedmioty po maksymalnie niskiej cenie i w ten sposób wyciągała korzyści z ludzkiej niedoli . I jeszcze pozwalała sobie na kpiące i lekceważące traktowanie tych ludzi , którzy zmuszeni swą sytuacją uciekali się do tej formy ratunku . Często były to cenne , rodzinne przedmioty , z którymi wiązały się wspomnienia i tradycje .
Ale jednak myślę , że przede wszystkim do tego czynu skłoniła go niesprawiedliwość , niemoralność i obłuda społeczeństwa ! Czy , aby jego czyn nie udowodnił nam , że młodzi ludzie – nadzieja naszej przyszłości – są poniewierani , okłamywani i wyśmiewani . Nie daje im się możliwości rozwinięcia swych pragnień i idei . I cóż jest tym niepotrzebnym hamulcem ? pieniądz ! zły ustrój społeczny ! już nie chcę krzyczeć , że te tysiące lichwiarek , które w różnych postaciach pasożytują w naszym społeczeństwie !

Po co szukać usprawiedliwienia w niepoczytalności , obłąkaniu i chorobie Raskolnikowa , kiedy to przede wszystkim choroba społeczeństwa jest przyczyną takiego obrotu przemyśleń tego młodego , podatnego na wpływy człowieka .

Proszę o wysłuchanie i o łagodny wymiar kary .