Recenzja "Stary człowiek i morze"

"Stary człowiek i morze to książka Ernesta Hemingwaya. Akcja toczy się na Kubie w połowie XX w. Głównym bohaterem jest Santiago El Campeon. "Stary", jak nazywał go jego przyjaciel Manolin, bul wdowcem, nie miał nikogo, oprócz małego przyjaciela. Bohater od zawsze pragnął zostać rybakiem. Wychowywał się w takiej atmosferze. Stary zarabiał na życie poprzez łowienie ryb.
Pewnego dnia Santiago wypływa na pełne pole w poszukiwaniu ryb. Łowi czterometrowego marlina, który nie mieści mu się do łodzi. Ryba holuje Santiago 2 dni, po czym umiera. Rybak cieszy się ze zdobyczy, jednak nie na długo. Krew ryby wyczuwają rekiny. Santiago walczy z nimi, z żywiołem, głodem i własną słabością. Udaje mu się odgonić padlinożerców, lecz z ryby zostaje tylko głowa. Rybak jednak nie poddaje się. Dopływa do brzegu, z ryby mało co zostało, ale Santiago jest z siebie dumny. Ernest Hemingway chce przekazać ludziom na przykładzie Santiago,że nie możemy się poddawać. Musimy uwierzyć w siebie.
Moim zdaniem, książka, która opowiada o zmaganiach ludzi z głodem, bieda, naturą, a przede wszystkim z samym sobą, jest ciekawą powieścią o nas samych. Autor chce nam przekazać, ze nie powinniśmy się nigdy poddawać,że musimy uwierzyć w siebie. Jeżeli naprawdę czegoś pragniemy, to musimy dążyć do celu, by to zdobyć.