Jestem głęboko przekonana, że Adam Mickiewicz zasłużył sobie na miano wieszcza narodowego.
Dowodem tego są poniższe argumenty.
Jako pierwszy przepowiedział nowy ustrój Polski, świadczy o tym podtytuł w „ Panu Tadeuszu” ostatni zajazd na Litwę. Upadek Polski pokazuje nam przez przymiotnik ostatni. O czym mówią następujące cytaty: „ Ostatni, co tak poloneza wodzi”, „ ostatni zajazd na Litwę”,
„ ostatni woźny trybunału”. Przepowiada ustrój demokratyczny,
pokazany w „ Panu Tadeuszu”, gdy Tadeusz i Zosia uwłaszczają chłopów. Najlepiej potwierdzą moje słowa odpowiednie cytaty:
„ Sami wolni, uczyńmy i właścian wolnemi,
nadajmy im w dziedzictwo posiadania ziemi”. Kolejny argumentem jest przepowiedzenie wolnej i niepodległej Polski:
„ O wiosno, kto cię widział w naszym kraju,
Wiosno nadziei, wiosno urodzaju.” Stwierdza, że Polska odzyska niepodległość za 100 lat. O czym mówi cytat:
„ Nim się usta znajdą wiek przeminie”. Jednak pomylił się, ale tylko o 16 lat. Poeta marzy o sprawiedliwej Polsce, w której nie będzie problemów klasowych,a każdy chłop będzie umiał czytać i pisać. Co oznacza cytat:
„ O gdybym, kiedy dożył tej pociechy,
żeby te księgi zbłądziły pod strzechy”
Jak wynika z powyższych argumentów Adam Mickiewicz zasłużył sobie na miano wieszcza narodowego, ponieważ wszystko, co powiedział spełniło się, mamy wolną demokratyczną Polskę, wszyscy mamy możliwość kształcenia się, a egzemplarze „Pana Tadeusza” stoją na półkach w każdym domu.
Jestem w pełni przekonana, że „ Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza jest epopeją narodową.
Dowodem tego są poniższe argumenty.
Jest obszernym utworem epickim, pisanym wierszem, trzynastozgłoskowcem, wersy związane są rymami. Jest utworem wielowątkowym akcja skomponowana jest z trzech wątków: historyczny, czyli dzieje Jacka, Soplicy – ks. Robaka, romansowy miłość Tadeusza do Telimeny i do Zosi, wątku sporu, czyli bitwa o zamek rodzin Sopliców z Horeszkami, oraz wątek humorystyczny kłótnia Kłusego i Sokoła.
Wydarzenia w książce przedstawione są na ważnym przełomowym momęcie dziejowym, jakim jest przemarsz wojsk Napoleońskich w roku 1812. Następnym argumentem jest występowanie bohaterów zbiorowych, którzy są warstwą społeczną w tym przypadku jest to szlachta litewska.
Jednak także występują bohaterowie jednostkowi tacy jak:
Jacek Soplica, Tadeusz, Zosia, Telimena, Gerwazy, Hrabia. Utwór jest bardzo specyficznie z komponowany zaczyna się inwokacją a kończy się epilogiem. Całe tło wydarzeń tworzy epizod, który wprowadza nas w bieg wydarzeń. W „Panu Tadeuszu” występuje narrator wszechwiedzący, czyli zna przeszłoś, teraźniejszość i przyszłość. Nastrój jest bardzo podniosły i uroczysty. Jak wynika z powyższych argumentów „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza jest epopeją narodową.