profil

Opis dworku w Soplicowie "Pan Tadeusz"

Ostatnia aktualizacja: 2022-07-28
poleca 83% 3311 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Miejscem akcji „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza jest niewielki dworek w Soplicowie na Litwie. Należy on do rodziny Sopliców. Jego obecnym gospodarzem jest Sędzia — starszy mężczyzna, wdowiec, stryj tytułowego bohatera.

Dworek Sopliców położony jest w niezwykle malowniczej okolicy, na niewielkim wzniesieniu nad Niemnem. Otaczają go żyzne pola i brzozowy lasek. Koło domu rosną topole, które latem dają cień mieszkańcom, a jesienią chronią od wiatrów. Obok budynku mieszkalnego stoi wielka stodoła, w której przechowuje się zboże. Posiadłość otacza piękny, rozległy sad. W okolicy płynie strumyk. Całe obejście jest schludne i uporządkowane.

Dworek zbudowany jest z drewna, ściany są pobielane. Posiada ganek, z którego wchodzi się do środka. Drzwi zamknięte są kołkiem.

Wnętrze dworu jest urządzone w tradycyjny, staropolski sposób. Ściany zdobią obrazy polskich patriotów — Tadeusza Kościuszki, dowódcy powstania kościuszkowskiego, Tadeusza Rejtana, jednego z posłów Sejmu Czteroletniego, generała Jakuba Jasińskiego, czy Samuela Korsaka, jednego z inicjatorów zerwania sesji sejmu rozbiorowego. W domu znajduje się także kurantowy zegar odgrywający melodię „Mazurka Dąbrowskiego”.

W dworku panują liczne zwyczaje związane z tradycją. Mieszkańców Soplicowa cechuje zamiłowanie porządku i dobrego wychowania. Damy idą przed mężczyznami i młodzieżą. Słudzy pracują w polu tylko do zachodu słońca. Rodzina Sopliców jest też bardzo gościnna. Brama prowadząca do dworu jest zawsze otwarta, a konie gości są karmione w domu gospodarzy, a nie w żydowskiej gospodzie.

Uważam, że dwór w Soplicowie to niezwykle miłe miejsce, w którym z chęcią bym zamieszkał. Dom ten jest także centrum polskości — miejscem tak bardzo potrzebnym Polakom w czasach zaborów.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie
Komentarze (1) Brak komentarzy

Dwór w Soplicowie położony był na niewielkim pagórku, nad brzegiem ruczaju. Z jednej strony otaczał go brzozowy gaj, a z drugiej rozpościerały się pola uprawne, na których można było zauważyć sprzęt rolniczy. Obok domu stała stodoła, a koło niej trzy stogi. Przed samym domem rosła topola przesłaniająca prawie jego połowę. Był niewielki, prawie cały zbudowany z drewna, lecz częściowo podmurowany. Dach pokryty był strzechą, ściany zaś miał pobielone. Wewnątrz dworu wisiały obrazy, portrety sławnych ludzi, m.in. Jasińskiego i Korsaka. W jednym z pokoi stał piękny stary zegar kurantowy.

Po wystroju tego domu widać, że panowało w nim ciepło, miłość, radość. Po szeroko otwartej bramie prowadzącej do dworku i starym zegarze wybijającym "Mazurka Dąbrowskiego" można stwierdzić, iż mieszkańcy tego domu byli bardzo gościnni, ale również odznaczali się szczególnym patriotyzmem.

Treść zweryfikowana i sprawdzona

Czas czytania: 1 minuta