Zanieczyszczenia i degradacja środowiska już dawno przestały być problemami lokalnymi, ograniczonymi do niektórych regionów w odrębie poszczególnych państw. Działania ochronne prowadzone przez suwerenne państwa muszą być w pewien sposób ukierunkowane.
Już na przełomie XVIII i XIX w., Aleksander von Humboldt zwracał uwagę na konieczność kompleksowej ochrony przyrody i jej pomników. Przełomowym wydarzeniem w procesie określania międzynarodowej strategii ochrony środowiska było ogłoszenie przez Sekretarza Generalnego ONZ w 1969r., tzw. Raportu U' Thanta. W raporcie tym zatytuowanym " Człowiek i jego środowisko", po raz pierwszy określono stan środowiska poddanego presji człowieka jako katastrofalny, rzeczowo definiowano zagrożenia wpływające w rabunkowej eksploatacji zasobów naturalnych.
Słynna konferencja Sztokholmska odbyła się w 1972r., brali w niej udział przedstawieciele 13 państw. Podczas obraz uchwalono tzw. Deklarację Sztokholmską, oraz powołano ONZ zwaną Programem Narodów Zjednoczonych do Spraw Środowiska.
W kolejnych latach zwołano następne międzynarodowe konferencje, na których omawiano sprawy ochrony środowiska. Konferencje odbyły się w Helsinkach w 1975r., w Genewie w latach 1979 i 1984 oraz w Monachium w roku 1984. Największe znaczenie miał jednak Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro przebiegająca pod hasłem: " Środowisko i rozwój". Współcześnie istnieje wiele międzynarodowych instytucji i organizacji zajmujących się ochroną środowiska i przyrody. Są to zarówno organizacje rządowe, jak i międzynarodowe organizacje pozarządowe.
Do najważniejszych należą:
- Światowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN)
- Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO)
- Światowa Organizacja Zdrowia (WHO)
- Światowy Fundusz na Rzecz Dzikich Zwierząt (WWF)
- Naukowa Komisja do Spraw Środowiska (SCOPE)
- Fundacja Greenpeace
- Międzynarodowa Rada do Badań Morza (ICES)
- Międzynarodowa Rada Ochrony Ptaków
Międzynarodowe działania na rzecz ochrony przyrody zaczęły intensywniej rozwijać się od początku XX w., gdyż zauważono potrzebę chronienia przyrody w skali globalnej. W 1928r., na wniosek Międzynarodowej Unii Biologicznej powołano Międzynarodowe Biuro dla Dokumentacji i Współpracy w Sprawach Ochrony Przyrody z siedzibą w Brukseli. W 1948r., oficjalnie powołano Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Obecnie Światowa Unia Ochrony Przyrody ma swoja siedzibę w Szwajcarii.
W ramach Międzynarodowej Uni Ochrony Przyrody działają komisje. Największa z nich to Komisja Gatunków Ginących i Komisja Terenów Chronionych.
Do jej zadań należy opracowanie zasad zarządzania terenami chronionymi.
W naszym kraju rozpoczęto również prace nad tworzeniem europejskiej sieci ekologicznej Natura 2000, której celem jest podjęcie optymalnych działań, aby zachować dziedzictwo przyrodnicze Europy.