Motyw śmierci ukazany w "Pieśni o Rolandzie"

Jednym z najpiękniejszych obrazów śmierci w średniowiecznej literaturze jest scena, w której rozstaje się z życiem główny bohater „Pieśni o Rolandzie”. Rycerz i wódz do końca był wierny wyznawanym przez siebie zasadom i kodeksowi rycerskiemu. Roland walczył w obronie ojczyzny i wiary, dlatego zginął jako bohater od ran zadanych przez niewiernych. Czując zbliżającą się śmierć , Roland wykonuje wiele czynności, które mają nadać jej symboliczny sens. Przed śmiercią bohater zdąży jeszcze pożegnać się z Bogiem i wyznać mu swoje grzechy. Scena bogata jest również w znaki religijne. Wzgórze, na którym umiera przypomina Golgotę pod sosną niczym pod krzyżem i przy kamieniach, które można interpretować jako ołtarz. Roland w chwili śmierci podobny do konającego Chrystusa, ponieważ śmierć poniósł w imię najwyższych wartości. Natomiast zabranie jego duszy do raju przez Gabriela, Archanioła Michała i Cherubina jest dowodem, że swoim prawym i dzielnym życiem zasłużył na zbawienie. Przytoczony opis śmierci Rolanda jest wzorcową ilustracją aktu godnego umierania ARS MORIENDI, sposobem w jaki człowiek wierny obowiązkom swego stanu i światopoglądu spotyka się z nieuniknioną ostatecznością.

W „Pieśni o Rolandzie” wspomniana została ważna średniowieczna zasada ars moriendi opisująca akt godnego umierania w wykonaniu prawego rycerza wiernego wyznaczonym przez siebie wartościom i kodeksowi rycerskiemu.