Ojciec - kumpel czy przyjaciel ?

Ojciec to osoba, która jest troskliwym opiekunem i wychowawcą swoich dzieci. Od dawna wiadomo, że każdy rodzic ma własne metody wychowawcze i swój wymarzony obraz dziecka. To do niego należy wybór: czy chce być przyjacielem czy kumplem dla swojej pociechy. Pojęcia te są często mylone ze względu na ich podobne , lecz nie takie samo znaczenie. Moim zdaniem ojciec powinien być przyjacielem, nie kumplem. Zanim spróbuję udowodnić swoje racje, przedstawię definicje tych dwóch wyrazów. Według słownika języka polskiego kumpel to dobry kolega, natomiast przyjaciel to osoba pozostająca z kimś w bliskich, serdecznych stosunkach.
Jedną z metod wychowania dzieci jest typ, w którym rodzic staje się kumplem swojej pociechy. Ma ona wielu zwolenników, ale jeszcze więcej przeciwników. Model rodzica-kumpla zakłada, że tata powinien przyjaźnić się ze swoim dzieckiem i nie przyjmować postawy starszego oraz mądrzejszego. Nie chce on wychowywać swojej pociechy, ale traktować ją po partnersku. Nie nakazuje, lecz radzi i prosi. W zamian za to liczy, że mały kumpel o wszystkim powie dużemu, bo ma do niego zaufanie. Dzięki temu będzie bliżej jego problemów i zostanie przyjęty do jego świata. To jednak tylko teoria. Obserwacje psychologów pokazują, że ojciec - kumpel, który niczego nie wymaga, a także nie wyciąga żadnych konsekwencji – traci w oczach pociechy szacunek i pozycję. Dorosły nie ma co marzyć o tym, by nastolatek dostosował się do jego rad i sugestii, bo skoro niczego nie zakazuje, ani nie nakazuje, nie jest traktowany poważnie. Ojca trzeba słuchać, ale kumpla już niekoniecznie.
Ojciec, który jest przyjacielem dla swojego dziecka zawsze pomoże mu w razie kłopotów. Miłość jest tutaj najważniejszym uczuciem, jednak może ojciec ofiarować swojemu dziecku. Dzięki temu uczuciu w oczach dziecka tata staje się wzorem do naśladowania. Taki ojciec nigdy nie zapomina, że dziecko ma własne poglądy i szanuje jego zdanie, rozmawia z nim, jeśli jest w błędzie. Przyjaciel dziecka, jakim jest jego tata, to człowiek, który pozwala dziecku rozwijać jego umiejętności i sprawia, że dziecko nie ma kłopotów z własną samooceną. Ojciec daje też poczucie bezpieczeństwa i świadomośc, że pociecha zawsze może na niego liczyc.
Rodzice nie są w stanie uniknąć konfliktów i spięć ze swoimi pociechami, bowiem młodsze pokolenie ma zazwyczaj inne spojrzenie na otaczającą rzeczywistość. Ojciec powinien byc jednak wyrozumiałym i kochającym rodzicem, otwartym na poglądy swojego dziecka, chociaż dzieli ich bariera wiekowa.
Moim zdaniem każdy człowiek chce mieć we własnym ojcu przyjaciela. Niestety niewielu jest ojców, którzy podchodzą w ten sposób do swoich dzieci. Wiąże się to również z tym, że on sam w dzieciństwie nie miał w swoim opiekunie oparcia i możliwości rozmowy, przez co próbuje nawiązac z własnym dzieckiem kontakt typowo koleżeński. Sądzę jednak, że jeśli nauczą się rozmawiać ze swoimi dziećmi mogą więcej osiągnąć, niż tworząc w oczach dziecka chwilowy obraz kumpla w czasie, gdy ono potrzebuje poczucia bezpieczeństwa i zrozumienia, a także pomocnej dłoni w momencie kłopotów.