Porównaj grecką koncepcję człowieka z biblijną.

Koncepcje człowieka w Grecji i w Biblii trochę się od siebie różnią. Jest to spowodowane najprawdopodobniej tym w jakich czasach powstawały obie te koncepcje. Zmieniały się realia życia ludzi i poglądy.
Koncepcja człowieka w biblii zakłada że człowiek jest istotą stworzoną na obraz i podobieństwo boga a wiec kimś lepszym niż zwierzęta i cała przyroda. Bóg szanuje człowieka i uważa go za istotę prawie równą sobie ale stojąca niżej w hierarchii. W koncepcji greckiej Ludzie są dość nieporadnymi istotami. Nie potrafili okiełznać przyrody, nie radzili sobie z otaczającym ich światem. Tak opisuje ludzi mit o Prometeuszu. Czyli wobec Bogów ludzie są gorsi i nie SA stworzeni na ich podobieństwo. W hierarchii tej ludzie stoją dość nisko i są istotami całkowicie uzależnionymi od Boga.
Jednak w biblijnej i greckiej koncepcji człowieka można doszukać się również podobieństw. Podobieństwem może być to że człowiek cierpi. Bóg lub Bogowie jednak nie zsyłają im cierpienia jako kary. To ludzie komplikują sobie życie stwarzając różne problemy i sytuacje których nie dają radę przezwyciężyć i im sprostać. To ich trochę podłamuje i zniechęca. Najprościej w takich przypadkach doszukiwać się winy w sile wyższej jaką jest Bóg. Tego że cierpienia nie zsyła Bóg (lub Bogowie) dowodzić mogą historia Hioba w Starym Testamencie a w greckiej literaturze mit o Prometeuszu.
Innym aspektem w którym Biblijna koncepcja nie zgadza się z grecką koncepcją człowieka jest to że gdy ludzie są piękni to są również mądrzy. Tak uważał Sokrates. Powstała wtedy tzw. Kalokagatia czyli to że gdy ktoś jest piękny to jest również mądry. To myślenie Sokratesa nie było prawdziwe ponieważ koś może nie wyglądać atrakcyjne a może być mądrym i dobrym człowiekiem. To właśnie mówi nam Biblia. Nie ważne jak człowiek wygląda ale ważne jak postępuje. Tu znowu można odwołać się do Hioba który pomimo tego że stracił wszystko co kochał nie zwątpił w Boga i nadal równie mocno w niego wierzył. To postępowanie właśnie Biblia popiera jest to postępowanie sprzeczne z tym co głosił Sokrates i pogląd kalokagatii. Poglądy te zawarł Platon w swoich dziełach.
W myśleniu greckich filozofów można się również doszukać takich aspektów które śa zgodne z Biblijną koncepcją człowieka. Takie myślenie przedstawiał na przykład Arystoteles który w swoich dziełach między innymi w Etyce głosił pogląd ze we wszystkim trzeba znać umiar czyli głosił pogląd złotego środka. Po części zgodność koncepcji można przyznać również Platonowi który w swoim dziele ,,państwo” opisał świat ludzki jako jaskinię w której ludzie stoją tyłem do wyjścia i na ścianie obserwują cienie rzeczy znajdujących się poza jaskinią. To głosił również Jesus w swoich naukach. Nauczał on bowiem ze ludzie są grzeczni czyli ślepi na Boga. Widzą tylko to co chcą widzieć i często nie dostrzegają krzywdy drugiego człowieka. W odniesieniu do Arystotelesa Jesus mówił że nie należy nadużywać gościnności czy dobroci innych ponieważ to odwróci się przeciwko nim.
Tak więc na powyższych przykładach widać że w greckiej koncepcji człowieka i w biblijnej koncepcji człowieka można znaleźć zarówno różnice jak i podobieństwa. Wiele z nich jest aktualnych również dziś. Podobieństwa między tymi dwoma koncepcjami wynikają z tego że pewne prawdy i aspekty życia są niezmienne i w każdej epoce aktualne. Bez względu na czas, miejsce czy osobę rządzącą. Różnice wynikają jednak z tego że ludzie inaczej postrzegali świat zaraz po narodzeniu Chrystusa ponieważ łatwiej im było przestrzegać pewnych reguł było prostsze ponieważ Jezus mógł służyć radą albo można było zapytać się wyższych kapłanów. Gdy oni zniknęli ludzie sami musieli sobie radzić a to nie było już takie proste i zaczęli tworzyć własne koncepcje aby otrzymać odpowiedzi na swoje pytania a zarazem nie podpaść