Na czym polegał tragizm miłosny Tristana i Izoldy ?

Istnieją dwa rodzaje miłości, Miłość szczęśliwa dzięki której promieniujemy
radością , świat jest piękniejszy , wszystko wydaje nam się lepsze niż dotychczas oraz miłość tragiczna która spotkała Tristana i Izoldę , przez którą każda minuta naszego życia sprawia nam niewyobrażalny ból. Istnieje chociaż my nie mamy prawa kochać , nie mamy siły lecz musimy przyzwyczaić się do faktu iż nie zniknie ona nigdy.
Bohaterowie mitu celtyckiego zakochują się w sobie bezgranicznie , kochają się chociaż nie mogą. Myślę że strasznie jest dla nich obojgu to że ich miłość ni może być otwarcie realizowana wiedzą o tym lecz , gdy są na statku nie chcą o tym myśleć. Mają świadomość tego że kiedy dopłyną do Kornwalii będą mieli bardzo trudne zadanie-ukryć swoją miłość. Uważam że to bardzo trudne ponieważ ciało będzie próbowało ukryć uczucie natomiast wzroku przepełnionego wielką miłością nie da się zgubić.
Po drugie, król Marek traktował Tristana jak syna uważał go za wspaniałego przyjaciela , a on zakochał się w jego przyszłej żonie. Czy jest na to jakieś racjonalne wytłumaczenie? Tak, uważam że jest, a mianowicie, miłość przezwycięża przyjaźń jest silniejsza. Tristan rozpaczał, bo cóż może powiedzieć Królowi, przedstawi mu cała prawdę ? Przecież nie chce stracić przyjaciela.
Następnym złym faktem było również to, że nie było odwrotu, nie było możliwości aby oszukać miłość, nie myśleć i nigdy do niej nie wracać. Najlepszymi słowami jakimi mogę potwierdzić ten argument jest następujący cytat ‘Żadna wielka miłość nie umiera do końca. Możemy strzelać do niej z pistol tu lub zamykać w najciemniejszych zakamarkach naszych serc, ale ona jest sprytniejsza-wie jak przeżyć. Nie mogli oszukać przeznaczenia.
Po czwarte bohaterowie nie tylko sobie ale także innym sprawiali ogromny ból swoja miłością. Brangien która nie dopilnowała magicznego napoju popadła w ogromną rozpasz, Nie mogła cofnąć czasu, wiedziała że stała się tragedia, wiedziała że nie dotrzymała danego słowa
Ten oto argument różni się od powyższych. Gdyż znajduję w tej historii szczęśliwy fakt .Jak pisałam wcześniej są dwa rodzaje miłości: szczęśliwa oraz tragiczna która dzieli się jeszcze na dwie części :odwzajemnioną i nieodwzajemnioną która sprawia największy ból jakiego można doznać. Tristan i Izolda mieli o tyle lepszą sytuacje że trwali w rozpaczy wspólnie, cierpieli razem, Byli bezradni wobec losu, byli ofiarami własnych uczuć.
Podsumowując moje argumenty, twierdzę iż pomiędzy tragizmem bohaterów można znaleźć szczęśliwy fakt. Po mimo to że sprawiali ból innym, nie mogli oszukać miłości skończyć z nią, trwali w tym razem wspólnie musieli przeżyć wszystkie trudności. „Miłość może być wieczna – dla nich taką się stała.