Wybierz i przedstaw dwóch bohaterów biblijnych. Co z ich postępowania chciałbyś przejąć?

Biblia jest to zbiór ksiąg religijnych uważanych przez chrześcijan za święte. Biblia nazywana jest też Pismem Świętym, ponieważ według Kościoła katolickiego została napisana pod natchnieniem Ducha Świętego. Biblia składa się z dwóch części: Starego i Nowego Testamentu.
Pierwszym z bohaterów biblijnych jest Miłosierny Samarytanin. Opowieść o nim znajduje się w Nowym Testamencie i jest ona o wzorze prawdziwej miłości bliźniego. Samarytanin, który spotkawszy po drodze pobitego, okradzionego człowieka pomógł mu, mimo że inni ludzie przechodzili obok niego obojętnie. Samarytanin opatrzył rannego, zabrał go do pobliskiej gospody i pielęgnował, gdy sam musiał wyruszyć w dalszą podróż, zapłacił gospodarzowi, by ten opiekował się rannym. Pokazał tak przykład postawy moralnej człowieka miłosiernego i litościwego. Pouczył, że bliźnim jest każdy człowiek, bez względu na narodowość, rasę czy stopień pokrewieństwa i że każda istota zasługuje na szacunek oraz miłość drugiego człowieka. W znaczeniu alegorycznym Samarytanin to miłosierny Chrystus a poraniony człowiek to grzeszna ludzkość. Postępowanie Samarytanina było jak najbardziej słuszne, nie wahał się, aby pomóc nieznajomemu.
Drugim bohaterem biblijnym, którego chcę przedstawić jest ojciec z opowieści „Syn marnotrawny”. Był on bogatym człowiekiem, który miał dwóch synów. Podzielił między nich swój majątek. Młodszy zabrał swoją część i roztrwonił wszystko. Chciał wrócić do domu, ale wstydził się tego, co zrobił. Ojciec jednak cierpliwie wyczekiwał na jego powrót. Gdy tak się stało ojciec przyjął syna z radością, ciesząc się z jego powrotu. Nakarmił go, ubrał i kazał sługom wyprawić przyjęcie z okazji powrotu syna. Starszy syn był zły na ojca, że pomimo tego, iż od wielu lat mu pomagał to ojciec nigdy tego nie docenił. Wtedy ojciec wytłumaczył mu, że należy się cieszyć z powrotu brata, ponieważ to tak jakby syn marnotrawny zmarł a później ożył. Ojciec to przykład człowieka, który umie wybaczać, co jest bardzo trudne. Bardzo cieszył się z powrotu syna, radość przepełniała jego serce. Był on bardzo dobrym ojcem zarówno dla młodszego jak i dla starszego syna, który został i mu pomagał. Chociaż nigdy nie powiedział mu, że jest wdzięczny za pomoc, doceniał to. Był ojcem dobrym, wyrozumiałym i przede wszystkim kochającym. W znaczeniu alegorycznym syn marnotrawny to ten, który odszedł od wiary, ale powrócił, zaś radość ojca to radość Boga, który cieszy się z każdego nawróconego człowieka.
Obaj bohaterowie byli dobrymi ludźmi. Wiele z ich cech chciałabym przejąć. Bardzo podoba mi się postawa miłosiernego Samarytanina. Chciałabym mieć tyle odwagi, aby wybić się i postąpić inaczej niż wszyscy oraz tyle szacunku i miłości zarówno do siebie jak i do innych ludzi. Takie zachowanie jest godne naśladowania. Chciałabym też mieć w sobie tyle siły, aby wybaczać. Moim zdaniem jest to bardzo trudna, ale też przydatna umiejętność. Uważam, że każdy człowiek ma w sobie takie dobre cechy, tylko nie zawsze to okazuje. Ja postaram się to robić.