Co internet może dać uczniom?

„Co internet może dać uczniom?”

Internet stanowi wszechstronne źródło informacji. Można powiedzieć, iż jest to ogromna baza danych zawierająca teksty, grafikę, dźwięki, a więc dane multimedialne. Powszechny dostęp do tak wielu informacji nie może pozostać bez wpływu na edukację. Czy to jednak zawsze będzie pozytywny wpływ? Spróbujmy przyjrzeć się bliżej temu zjawisku i podjąć próbę odpowiedzi na to pytanie.
Najczęściej używanym elementem internetu są tzw. strony WWW (World Wide Web). Mają je władze państwowe, urzędy, organizacje, szkoły, uczelnie, a także prywatni użytkownicy (do których należą także uczniowie). Dzięki możliwości tworzenia stron internetowych, przeglądając zasoby sieci, możemy się dowiedzieć, jakie są najnowsze rozporządzenia państwowe, zapoznać się z ofertą różnych placówek oświatowych, a także poznać zainteresowania i opinie zwykłych ludzi.
Jednak chciałbym przejść teraz do głównego zagadnienia tej pracy, czyli „Co internet może dać uczniom?”. Mówiąc o edukacyjnych zastosowaniach Internetu, większość ludzi ma na myśli rodzaj wielkiego, multimedialnego podręcznika. Uczeń, zagłębiając się w zakamarki sieci, odkrywa coraz to nowe informacje, poznaje inne kultury, różne punkty widzenia tej samej sprawy, co wpływa na rozwijanie otwartości i elastyczności myślenia. Czytelnik może łatwo i szybko odnaleźć powiązane ze sobą tematycznie, a interesujące go dane. W tekście zawarte są tzw. skróty, odnośniki, za pomocą których możemy wczytać kolejne strony WWW, które z kolei mogą zawierać kolejne skróty itd., przy czym w dowolnym momencie możemy się cofnąć na szczyt tej "piramidy", np. w celu wybrania innego skrótu i pójścia inną drogą. Specyfika ogólnoświatowej sieci komputerowej jest przy tym taka, że nie jest praktycznie możliwe zastosowanie w niej jakiejkolwiek cenzury. Skutki takiego stanu rzeczy są dwojakie. Z jednej strony, uczeń przeszukujący zasoby sieci poznaje często skrajnie różne punkty widzenia na jedną sprawę, poznaje specyfikę życia ludzi w innych uwarunkowaniach kulturowych, poznaje poglądy ludzi znanych, sławnych, będących uznawanymi autorytetami, ale także ludzi wyjętych spod prawa, należących do marginesu społecznego, reprezentujących szkodliwe społecznie organizacje, a także zwykłego obywatela, przeciętnego człowieka. Może to zaowocować pełniejszą wiedzą na dany temat, lepszą umiejętnością oceny sytuacji czy dokonywania wyborów. Zawsze jednak istnieje niebezpieczeństwo, że młodego człowieka, o nieukształtowanej jeszcze w pełni strukturze osobowości, zainteresują i pociągną te treści, które są społecznie uznawane za szkodliwe i niedopuszczalne (np. strony o tematyce rasistowskiej czy pornograficznej). Tak więc komputer podłączony do Internetu może być wykorzystywany jako zaawansowana multimedialna pomoc dydaktyczna. Środek o takiej ilości danych i informacji, że wielu ludzi na samą myśl o tym reaguje lękliwie i wycofuje się, z góry zakładając, iż w takim natłoku informacji nie znajdą tego, na czym im zależy, lub znajdą informacje niepożądane. Przykładem niech będzie następująca sytuacja: dziecko, chcąc znaleźć na lekcję religii wiadomości na temat aniołów, po podaniu w jednej z najpopularniejszych polskich przeszukiwarek hasła "anioły" poza adresami faktycznie odpowiadającymi poszukiwanym treściom otrzymuje odnośniki do stron o tematyce erotycznej! Nie należy jednak popadać w panikę. Oczywiście niebezpieczeństwa, o jakich wspomniano, są realne, ale wiedza o tym, jak bezpiecznie poruszać się po sieci, może nas od nich uchronić. W tym miejscu pojawia się jednak inny problem. Otóż uczeń, który doskonale orientuje się w tajnikach Internetu, może bez większego problemu znaleźć tam ściągi do różnych przedmiotów czy nawet gotowe prace na każdy temat. Przykładem mogą być strony: http://www.sciaga4u.nauka.pl- zbiór ściąg, wypracowań, "gotowców" z wielu przedmiotów, lub http://sciaganie.lubi.pl - przewodnik instruujący ucznia, jak skutecznie ściągać. Niezwykle popularna współcześnie przeglądarka „Google” po podaniu hasła "ściąga" wyszukuje około 1.580.000 haseł. Tak więc Internet zamiast pełnić rolę czegoś w rodzaju zaawansowanego podręcznika, może służyć do oszukiwania nauczycieli.
Jednak jak wspomniano wcześniej, Internet to nie tylko strony WWW. Uczeń może przecież także korzystać z poczty elektronicznej, kontaktując się z przyjaciółmi lub uzyskując potrzebne informacje od osób obcych, które podając na własnych stronach WWW swoje adresy e-mail, dają na to przyzwolenie. Na listach dyskusyjnych i kanałach IRC uczniowie mogą wymieniać poglądy, dzielić się doświadczeniami i wiedzą ze swoimi kolegami z całego świata. Niestety również w tym przypadku istnieje możliwość natrafienia na tematykę niepożądaną lub spędzania długich godzin na bezowocnych pogaduszkach.