Charakterystyka porównawcza Danusi i Jagienki

W powieści Henryka Sienkiewicza „Krzyżacy” poznajemy dwie bohaterki. Danusia to córka Juranda - możnego, mężnego komesa ze Spychowa, należącego do przedchorągwianych, ulubienica i dworka księżnej Anny Danuty - pani na Mazowszu. Jagienka była córką Zycha ze Zgorzelic - możnego rycerza, ulubienica znanego i bogatego opata z Tulczy.

Pierwsza panna to szczupła i drobna dziewczyna o błękitnych oczach, bladej cerze, długich włosach przyozdobionych wianuszkiem z żywych kwiatów. Wyglądała niczym jakaś figurka z kościoła. Do twarzy jej było w kolorze niebieskim. Od Jagienki bił blask zdrowia, młodości i siły. Była wysoka, szczupła, miała szerokie ramiona. Odznaczała się również ciemnymi włosami, które najczęściej były związane. Jej twarz przyozdabiały czerwone usta i modre oczy bystro patrzące. Do twarzy jej było w kolorze czerwonym.

Bohaterki różniły się także posiadanymi umiejętnościami. Danusia potrafiła grać na lutni i śpiewała czystym, srebrzystym głosem. Jagienka potrafiła jeździć konno, władać bronią i polować.

Jeśli chodzi o charakter, to i w tym aspekcie panny różniły się. Czytając pierwsze strony „Krzyżaków” dowiadujemy się, że Danusia jest jeszcze bardzo dziecinna i niedojrzała. Dziewczyna ta miała słaby charakter, łatwo było ją zawstydzić, gdyż widząc Zbyszka na Przasnyszu najpierw obsypała go pocałunkami. Dopiero potem zawstydzona chowała się za sukienkę księżnej. Bohaterka sprawiała wrażenie jakby czegoś się bała. Te cechy potęgują się u Krzyżaków i w końcu więziona dziewczyna ciężko choruje i umiera. Jurandówna jednak potrafiła gdy trzeba zdobyć się na odwagę i pokonać nieśmiałość, ponieważ błagała króla o łaskę dla skazanego rycerza Zbyszka. Troskliwie opiekowała się także rannym Zbyszkiem.

Z kolei Jagienka ma wiele męskich cech charakteru: siła, niezłomność. Jest prawa, uczciwa, prawdomówna, darzy Zbyszka uczuciem, choć wie, że kocha on Danusię, nadal otacza go opieką i pomaga mu, nie jest zazdrosna, współczuje cierpieniu Zbyszka i Danuśki, stara się zrozumieć ukochanego. Jest konsekwentna, nieustępliwa, zwykle osiąga cel. Rzadko pozwala sobie na łzy, płacze, kiedy spotyka ją wielki zawód, gdy np. Zbyszko wyznaje, że kocha Danuśkę.

Ukochane Zbyszka uratowały go przed śmiercią, Danusia zarzucając mu na głowę nałęczkę, a Jagienka zabijając niedźwiedzia, z którym sobie nie poradził.

Wydaje się, że Jagienka była idealną wybranką dla Zbyszka. Moim zdaniem dobrze się stało, że Zbyszko najpierw poznał Danusię, którą obdarzył wielkim uczuciem, gdyż później tak samo pokochał Jagienkę. Uważam, że obie bohaterki zasługiwały na miłość rycerza, były dobrymi żonami, chociaż w przypadku Jurandówny nie trwało to długo.