profil

Powstańcza Warszawa

poleca 86% 102 głosów

Treść
Grafika
Filmy
Komentarze

Podczas mojego ukrywania się w piwnicach i kryjówkach , myślałam jak wygląda moje ukochane miasto.
Z niecierpliwieniem czekałam na moment , kiedy będę mogła je wreszcie zobaczyć. Doskwierający głód zmusił mnie do wyjścia na zewnątrz i zobaczenia tego potwornego widoku.
Pierwsze kroki skierowałam w stronę Starego Miasta . Myślałam , że to przewidzenia . Ujrzałam kilka osób płaczących nad zwłokami swoich dzieci , żon , mężów. Dopiero później zauważyłam zniszczone kamienice , pozawalane mury domów , wyrwane framugi z okien , zwały gruzów. Zobaczyłam zmienione , czarne , osmolone od smug ognia podwórko , powybijane szyby z okien. Wszędzie były ruiny , dziury , doły resztki barykad i worki z piaskiem . Prawie wszystko zrównane z ziemią . W powietrzu unosił się dym . Całe miasto ogarniała szarość i ciemność . Warszawa wyglądała przygnębiająco , przeraźliwie , smutno i beznadziejnie . Poczułam wielką pustkę , o której nie mogłam powiedzieć nikomu.
Zrozumiałam , że nie ma domów , nie ma miasta i tysięcy ludzi , którzy zostali pod gruzami Warszawy.

Czy tekst był przydatny? Tak Nie