Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
‘ktoś z pozoru cichy, potulny, a w rzeczywistości zdolny do przewodzenia towarzystwu, bystry, inteligentny; ktoś, kto nagle mówi, robi coś zaskakującego, kto nieoczekiwanie ujawnia swoje prawdziwe cechy, możliwości’; wyr. określ. (o funkcji przym., także w formie ścichapęk). W stp. nie było wyrazu hałas, zastępowano go pukiem, stukiem, trzaskiem; wyrażenie oznacza więc, że to,co się wydawało ciche, nagle stało się hałaśliwe; Oto nasza z cicha pęk. – TVP 1.
zjeść jabłko z jego drzewa. Do przywołania użyto: - smolny pęk - łuczywo - wódka DUCHY POŚREDNIE: Zosia Cytaty: "kto nie dotknął ziemi ni razu te nigdy nie może być w niebie"
mówiącymi o jego waleczności. Gerwazy, mimo iż nie otwiera już drzwi w zamku, za pasem trzyma pęk kluczy. Zawsze nosi przy sobie wielką szablę (rapier), którą nazwał Scyzorykiem. Gerwazy Rębajło to
rzuciła mu pod nogi pęk chrabrów, który Zbyszko natychmiast podniósł.. Wkońcu orszakl dotarł na miejsce.Młodzieniec został wprowadzony na pomost.W tym właśnie momencie z tłumu wystąpił mężczyzna
panów, Pozostały ostatni z Horeszki dworzanów”. Gerwazy stale nosił pęk kluczy ze sobą, gdyż „Klucznikiem siebie tytułował, Iż ten urząd na zamku przed laty piastował./ I dotąd nosił wielki pęk kluczów
w niebie". Guślarz spełnił ich życzenia i odprawił. Kazał sobie podać smolny pęk łuczywa i kocioł wódki, poczym zaczął wypowiadać zaklęcia. Kolejnym jego krokiem było wywołanie ducha Złego Pana